Царква Святой Ірыны (турэцк.: Aya İrini, грэч.: Αγία Ειρήνη, Ая-Ірэна) — адна з самых ранніх захаваных цэркваў Канстанцінопаля, прысвечана «Святому міру»[2] (а не Святой Ірыне). Царква размешчана ў гістарычным цэнтры Стамбула ў раёне Султанахмет у першым унутраным двары палаца Тапкапы. Ая-Ірэна ўяўляе новы для VI стагоддзя тып базілікі ў форме крыжа. Прытвор царквы выкладзены мазаікай часоў Юстыніяна. Унутры стаіць саркафаг, у якім, паводле падання, знаходзяцца рэшткі Канстанціна.
Першая хрысціянская базіліка на гэтым месцы была збудавана напачатку IV стагоддзя на месцы руін старажытнага храма Афрадыты пры рымскім імператары Канстанціне і з’яўлялася галоўным храмам горада да будаўніцтва Святой Сафіі. У маі — ліпені 381 года ў ім праходзілі паседжанні Другога ўсяленскага сабору.
У 346 годзе каля храма загінула больш за 3000 чалавек з-за рэлігійных рознагалоссяў. У 532 годзе, падчас паўстання «Ніка», царква была спалена, а затым была адбудавана пры Юстыніяне ў 532 годзе. Царква моцна пацярпела ад землетрасення ў 740 годзе, пасля чаго была значна перабудавана. Фігурныя мазаікі загінулі ў эпоху іканаборства, на месцы традыцыйнага Спаса Уседзяржыцеля ў консе красуецца мазаічны крыж.
Пасля заваявання Канстанцінопаля ў 1453 годзе царква не была перароблена ў мячэць і значных змен у яе знешнім выглядзе не адбывалася. Дзякуючы чаму да нашых дзён храм Святой Ірыны з’яўляецца адзінай царквой у горадзе, якая захавала свой першапачатковы атрыум (прасторнае высокае памяшканне пры ўваходзе ў царкву).
На працягу XV—XVIII стагоддзяў царква выкарыстоўвалася асманамі ў якасці зброевых складоў, а пачынаючы з 1846 года, храм быў пераўтвораны ў Археалагічны музей. У 1869 годзе царква Святой Ірыны была ператворана ў Імператарскі музей. Праз некалькі гадоў, у 1875 годзе, яго экспанаты з-за недастатковай колькасці месца былі перавезены ў Кафляны павільён. Нарэшце, у 1908 годзе ў царкве быў адкрыты Ваенны музей. У нашы дні царква Святой Ірыны служыць канцэртнай залай. З 1980 г. — асноўная пляцоўка для (штогадовага) міжнароднага музычнага фестывалю.
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Царква Святой Ірыны
Храм Святой Ірыны — гісторыя і апісанне храма з кнігі R. Janin, Le siège de Constantinople et le Patriarcat Oecuménique. Les églises et les monastères (Paris, 1969) і фатаграфіі.