Хасэ Давід Альфара Сікейрас (ісп.: José David Alfaro Siqueiros, 29 снежня 1896-6 студзеня 1974) — мексіканскі мастак — жывапісец, графік і мураліст, палітычны актывіст, удзельнік камуністычнага руху.
Давід Альфара Сікейрас нарадзіўся 29 снежня 1896 г у мексіканскім горадзе Камарга, штат Чыўаўа. У 1911 г. паступіў у Акадэмію мастацтваў Сан-Карлас ў Мехіка, там удзельнічаў у студэнцкім страйку, пратэстуючы супраць парадкаў ва ўстанове. Затым навучаўся ў мастацкай школе Санта-Аніта. З маладосці адчуваў сябе рэвалюцыянерам, у 1911 г. прыняў удзел у грамадзянскай вайне на баку канстытуцыяналістаў. Служыў афіцэрам у арміі мексіканскага прэзідэнта Венустыяна Карансы.
З 1919 па 1922 Сікейрас жыў у Францыі і Іспаніі. У 1921 г. ён апублікаваў у Барселоне «Маніфест рэвалюцыйнага мастацтва», а ў 1922 г. заснаваў «Рэвалюцыйны сіндыкат работнікаў тэхнікі і мастацтва». Член Мексіканскай камуністычнай партыі (МКП) з 1922. З 1924 г. Сябра ЦК МКП, актыўны ўдзельнік арганізацыі прафсаюзнага руху і міжнародных камуністычных кангрэсаў, займаў пасаду галоўнага рэдактара газеты El Mundo, супрацоўнічаў з іншымі левымі газетамі. Разам з ім у камуністычным руху прымалі ўдзел і іншыя мексіканскія мастакі, у прыватнасці Дыега Рывера.
У 1930 г. Сікейрас быў арыштаваны, а затым сасланы ў гарадок Таска. Ссылка апынулася плённай у творчым плане — тут мастак стварыў некалькі дзясяткаў прац.
У перыяд з 1932 па 1936 г. Сікейрас жыў і працаваў пераважна ў ЗША; там ён упрыгожыў роспісамі фасады будынкаў Мастацкай школы Чуінард і мастацкага цэнтра Плаза ў Лос-Анджэлесе (1932).
У 1937—1939 г. Сікейрас удзельнічаў у грамадзянскай вайне ў Іспаніі ў якасці афіцэра Рэспубліканскай арміі пад камандаваннем Энрыке Лістэра. Даслужыўся да палкоўніка.
Па заданні НКУС камуніст-сталініст Сікейрас прымае ўдзел у групе баевікоў (кодавая назва «Конь»), сфармаванай для ліквідацыі Троцкага.
24 мая 1940 — разам з «Філіпэ», Леапольда і Луісам Арэналем і іншымі ўдзельнічае ў няўдалым замаху на Троцкага.
У канцы 1940 г. арыштаваны разам з іншымі членамі групы «Конь» у сувязі з забойствам Троцкага.
У 1960 г. абраны членам паліткамісіі ЦК МКП. У тым жа годзе быў заключаны ў турму за палітычную дзейнасць, але ў 1964 г. улады вызвалілі яго пад ціскам міжнароднага грамадскага меркавання.
Ён неаднаразова прыязджаў у Маскву (1927, 1955, 1958 і 1972). Ганаровы член Акадэміі мастацтваў СССР (1967), лаўрэат Міжнароднай Ленінскай прэміі «За ўмацаванне міру паміж народамі» (1967).