Ханчжоу, Ханчжоў[1] (кіт. спр. 杭州, піньінь: Hángzhōu; ў 杭州 [ɦaŋ tsei]) — горад субправінцыйнага ўзроўню Кітайскай Народнай Рэспублікі, сталіца правінцыі Чжэцзян.
Ханчжоу размешчаны ў 180 км да паўднёва-захаду ад Шанхая, порт каля шзбярэжжа заліва Ханчжаўвань. Насельніцтва гарадской зоны Ханчжоу складае 1,75 млн чал. Па дадзеных на канец 2003 на тэрыторыі Ханчжоу пражывала 6 400 000 чалавек зарэгістраванага насельніцтва, з іх 3 900 000 — гарадское насельніцтва.
Ханчжоу, раней зваўся Ліньань, у дамангольскую эпоху служыў сталіцай дынастыі Паўднёвая Сун і быў самым населеным горадам тагачаснага свету. І цяпер горад знакаміты сваімі чайнымі плантацыямі і прыроднымі прыгажосцямі, найбольш вядомай з якіх з’яўляецца возера Сіху (西湖 — «Заходняе возера»). Сярод гістарычных помнікаў вылучаецца 30-мятровая пагада Баочу і маўзалей легендарнага Юэ Фэя.