У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Зіяханава. Хабіба Зіяханава — узбекскі ўрач-стаматолаг, празаік і перакладчык[1].
Нарадзілася ў шматдзетнай сям’і святара Зіяхана-ішана. Рана выйшла замуж, але муж быў рэпрэсаваны і атрымаў 20 гадоў зняволення, пакінуўшы ёй дачку[1]. У 1936 годзе, пакінуўшы дачку бацькам, яна паехала на вучобу ў Казань, дзе скончыла стаматалагічныя медыцынскія курсы. Атрымаўшы прафесію ўрача-пратэзіста, яна ўсё жыццё займалася пратэзаваннем зубоў[1]. Другі муж, ваенны, таксама трапіў пад рэпрэсіі і быў растраляны[1].
Трэцім мужам стаў Ільхам Ісхакаў. Ён удачарыў дачку Хабібы ад першага шлюбу Рана. Пазней у Ільхома і Хабібы нарадзіліся дзве дачкі і сын[1].
Пераклала з рускай мовы наступныя творы: «Воды Нарына» М. Бірукова(руск.) бел., «Падпольны абкам дзейнічае» А. Фёдарава, «Батакоз» С. Муканава(руск.) бел., юмарыстычныя апавяданні А. Чэхава. Стварыла пераклад раману Ф. Дастаеўскага «Прыніжаныя і зняважаныя», які быў экранізаваны на ўзбекскім тэлебачанні і меў вялікі поспех[1].
Пераклала на ўзбекскую мову «Мадам Бавары(руск.) бел.»[3] Г. Флабера і «Сагу аб Фарсайтах(руск.) бел.» Д. Галсуорсі[1].
Хабіба Зіяханава пісала апавяданні з жыцця сучаснікаў[1].