Фізі́чны ма́ятнік — цвёрдае цела, якое вагаецца пад уздзеяннем сілы цяжару вакол гарызантальнай восі, якая не праходзіць праз яго цэнтр цяжару. Цыклічная частата
ω
{\displaystyle \omega }
і перыяд Т малых ваганняў фізічнага маятніка вызначаюцца суадносінамі:
m g d
I
{\displaystyle \omega ={\sqrt {\frac {mgd}{I}}}}
і
2 π
I
m g d
,
{\displaystyle T=2\pi {\sqrt {\frac {I}{mgd}}},}
дзе
I
m d
{\displaystyle L={\frac {I}{md}}}
— прыведзеная даўжыня, I — момант інерцыі адносна восі вярчэння і m — маса маятніка, d — адлегласць паміж воссю вярчэння і цэнтрам цяжару, g — паскарэнне свабоднага падзення.