У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Баравік (значэнні). Фёдар Васілевіч Баравік (1 студзеня 1923, Кашалі, Селецкі сельсавет, Грэскі раён, цяпер Пухавіцкі раён) — 19 студзеня 1991) — беларускі савецкі эканаміст. Кандыдат эканамічных навук (1953), прафесар (1971). Заслужаны работнік вышэйшай школы (1979). Рэктар БДІНГ з 21 кастрычніка 1969 да 1991[1] г.
З сялянскай сям’і. Да пачатку Вялікай Айчыннай вайны скончыў сярэднюю школу, паступіў на фізіка-матэматычны факультэт Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта.
У пачатку вайны пасля няўдалай спробы эвакуіравацца на ўсход вярнуўся да бацькоў. Пад канец лета 1941 стаў сувязным 225-й партызанскай брыгады імя Суворава (кіраўнік — Уладзімір Заяц). Пасля партызан аддзела імя Фрунзэ, збіраў дадзеныя на тэрыторыі Слуцкага і Грэскага раёнаў. У 1943 годзе пераведзены ў аддзел спецыяльнага прызначэння, якім камандаваў Станіслаў Ваўпшасаў. Пасля надыходу савецкіх войскаў быў на 2-м Беларускім фронце камсаргам роты.
У 1946 годзе паступіў на 3-і курс ТЭФ БДІНГ, які скончыў у 1950[1]. Пасля паступіў у аспірантуру БДУ, дзе надалей выкладаў.
У 1961—1969 гг. загадчык кафедрай палітэканоміі Мінскага педагагічнага інстытута.
У 1959—1961 гг. намеснік дырэктара, з 1969 года рэктар БДІНГ.
Ф. В. Баравіку належаць навуковыя працы па праблемах палітэканоміі і эфектыўнасці грамадскай вытворчасці. Аўтар больш за 100 навуковых прац.
Сярод апублікаванага:
Узнагароджаны ордэнамі Чырвонай Зоркі, двума ордэнамі Працоўнага Чырвонага Сцяга, медалём «За працоўную доблесць», двума медалямі «Партызану Вялікай Айчыннай вайны» I ступені, Ганаровай граматай Вярхоўнага Савета БССР.