Фрэнк Дзювенек (англ.: Frank Duveneck; 9 кастрычніка 1848, Ковінгтан — 3 студзеня 1919, Цынцынаці) — амерыканскі мастак, скульптар, графік і педагог.
Нарадзіўся ў сям’і нямецкіх эмігрантаў. Пасля смерці яго бацькі, Бернгарда Дэкера, маці Фрэнка выйшла замуж другі раз, і хлопчык узяў прозвішча айчыма. Вывучаў жывапіс у Цынцынаці.
У 1869 годзе Дзювенек з’язджае ў Германію і паступае ў Каралеўскую акадэмію мастацтваў у Мюнхене, у клас Уільяма Чэйза. Па заканчэнні вучобы адкрывае ў Мюнхене ўласную мастацкую майстэрню. У 1873 годзе Дзювенек вяртаецца ў Амерыку і два гады выкладае ў Механічным інстытуце Агая. У 1875 ён зноў у Мюнхене, у 1876 годзе мастак едзе ў Парыж, а на наступны год — на дзевяць месяцаў у Венецыю. У 1879 ён здзяйсняе новае падарожжа ў Італію. У 1886 годзе Дзювенек ажаніўся са сваёй вучаніцай, 20-гадовай ураджэнкай Бостана, мастачкай Элізабет Бут (якая жыла ў той час у Фларэнцыі і вучылася жывапісу ў Дзювенека). Праз два гады Элізабет памірае ў Парыжы ад запалення лёгкіх. Перажыўшы гэтую трагедыю, Фрэнк на час пакідае жывапіс і звяртаецца да скульптуры.
Вярнуўшыся ў ЗША, мастак селіцца ў Цынцынаці, дзе і застаецца да канца сваіх дзён, працуючы выкладчыкам у мясцовай Акадэміі мастацтваў. Сярод яго вучняў варта адзначыць Джона Александэра, Джозефа Радэфера дэ Кампа, Кеньёна Кокса, Джона Генры Твахтмана.
На пачатку свайго творчага шляху Ф. Дзювенек піша пераважна партрэты ў рэалістычнай манеры. Пасля знаходжання ў Францыі і Італіі ён стварае таксама пейзажы і бытавыя сцэнкі, паступова эвалюцыянуючы ў бок імпрэсіянізму. Пісаў як карціны алеем, так і афорты.
З 1905 года — член Нацыянальнай акадэміі дызайну. У 1915 годзе работы Ф. Дзювенека выстаўляліся на Сусветнай выставе ў Сан-Францыска.