Фрэдэрык Л. Борч (англ.: Frederic L. Borch; нар. 1954) — палкоўнік у адстаўцы, амерыканскі ваенны пракурор і гісторык Корпуса ваенных адвакатаў Узброеных сіл ЗША. Вядомы скандалам вакол стварэння пярэчанняў належнай прававой працэдуры для абвінавачаных зняволеных турмы Гуантанама.
У 1976 годзе атрымаў ступень бакалаўра гісторыі ў Дэвідсанскім каледжы. Вывучаў права ва Універсітэце Паўночнай Караліны для атрымання ступені доктара юрыдычных навук, затым у Брусэльскім універсітэце для атрымання ступені магістра права ў міжнародным і параўнальным праве[1].
У 1987-м паступіў на год у школу галоўнага суддзі-адваката ў горадзе Шарлотсвіль (Вірджынія) і атрымаў ступень у галіне ваеннага права. Вучыўся ў ваенна-марскім каледжы ў Ньюпарт (Род-Айленд), скончыўшы яго з адзнакай. У 2001 годзе атрымаў ступень магістра ў галіне даследаванняў нацыянальнай бяспекі. Вучыўся ў камандна-штабным каледжы ў горадзе Форт-Лівенворт.
У 1976 годзе прызначаны на пасаду памочніка па прававых пытаннях у армейскай пяхотнай школе Форт-Бенінг і 325-м пяхотным палку. У 1988-м прыпісаны да 18-га паветрана-дэсантнага корпуса, а таксама служыў грамадзянскім памочнікам акруговага пракурора Паўночнай Караліны.
У 1990 годзе пачаў працаваць у якасці прафесара крымінальнага права ў школе JAG, спецыялізуючыся на ўжыванні чацвёртай папраўкі. Затым ён быў прызначаны на працу ў Аб’яднаны камітэт службы ваеннай юстыцыі паміж офісам JAG і Пентагонам. Распрацаваў закон, які адносіцца да Адзінага кодэксу ваеннай юстыцыі, і прапанаваў унесці змены ў Інструкцыі для ваенных судоў.
Кіраваў паспяховым судовым пераследам у 1997 годзе 13 сяржантаў-інструктараў, абвінавачаных у сэксуальных дамаганнях на Абердзінскім выпрабавальным палігоне. Прызначаны намеснікам начальніка апеляцыйнага аддзела ўрада арміі. У наступным годзе стаў штатным суддзёй-адвакатам армейскага цэнтра сувязі Форт-Гордан.
Таксама быў прафесарам міжнароднага права, спецыялізуючыся на барацьбе з тэрарызмам.
У 2004 годзе прызначаны галоўным абвінаваўцам у справах супраць замежных зняволеных турмы Гуантанама. З-за ўзніклай інфармацыі аб стварэнні перашкодаў для забеспячэння належнай абароны абвінавачаных вымушаны быў падаць у адстаўку[2][3][4].
Пасля выхаду на пенсію працаваў у групах пракуратуры Гуантанама ў якасці грамадзянскага кансультанта[5][6]. У 2006 г. прызначаны на пасаду першага архіўнага гісторыка ў офіс JAG[7][8]. Акрамя таго, у 2010 годзе стаў прэзідэнтам Амерыканскага таварыства ордэнаў і медалёў[9].