Франья Туджман (харв.: Franjo Tuđman; 14 мая 1922, Загора — 10 снежня 1999, Заграб) — харвацкі дзяржаўны і палітычны дзеяч, прэзідэнт Харватыі (1990—1999). Маршал (1995). З 1941 ваяваў у складзе Югаслаўскай Народна-вызваленчай арміі, у складзе якой служыў і па заканчэнні Другой сусветнай вайны (да 1961), быў членам Кампартыі Югаславіі (выключаны ў 1965). Працаваў дырэктарам Інстытута гісторыі рабочага руху ў Заграбе (да 1965). Абвінавачаны ў нацыяналістычных поглядах, два разы сядзеў у турме. Туджман абіраўся парламентам на пост прэзідэнта Харватыі ў 1990 і быў пераабраны на прамых выбарах у 1992. Нягледзячы на дрэнны стан здароўя, быў пераабраны на трэці тэрмін у чэрвені 1997.
Вядомы таксама як гісторык з рэвізіянісцкімі і нацыяналістычнымі поглядамі (у прыватнасці, у сваіх кнігах ён сцвярджаў, што усташы забілі нашмат менш сербаў, чым ім прыпісваюць, што крытыка ўсташоў накіраваная на знявагу нацыянальнай годнасці харватаў і «сербізацыю» Югаславіі).
У прысудзе ваеннаму і палітычнаму кіраўніцтву баснійскіх харватаў за 29 мая 2013 Гаагскі трыбунал адзначыў, што Франья Туджман быў удзельнікам супольнай злачыннай змовы, мэтай якой было выгнанне нехарвацкага насельніцтва з тэрыторый, якія павінны былі стаць часткай харвацкай дзяржавы на тэрыторыі Босніі і Герцагавіны[5].