wd wp Пошук: ⬜

Францішак Сяліцкі

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Сяліцкі.

Францішак Сяліцкі (29 лістапада 1923, Мікуліна, цяпер Даўгінаўскі сельсавет (Вілейскі раён) Вілейскага раёна — 2 верасня 2001, Уроцлаў) — славіст, доктар філалагічных навук. Прафесар Інстытута славянскай філалогіі Уроцлаўскага універсітэта.

Біяграфія

Рэпрэсаваны савецкай уладай у 1941 годзе, быў заключаны ў Вілейскую турму, вывезены на Алтай. Працаваў пастухом, трактарыстам у саўгасе.

Удзельнік Другой сусветнай вайны. З 1943 года ваяваў у Першай Варшаўскай Дывізіі пяхоты імя Тадэвуша Касцюшкі(польск.) бел.. Вызваляў Варшаву ў 1945 годзе. Звольнены з Войска Польскага(польск.) бел. ў 1948 годзе падчас камуністычных чыстак у званні капітана. На радзіму не вярнуўся.

З успамінаў пра роднае Мікуліна:

Гэта прыгожая вёсачка (хутчэй нават была такою), абкружаная зелянінай садоў і іншых дрэў. Менавіта там у таварыстве сваіх аднагодкаў я правёў першыя гады дзяцінства і пачатак маладосці. Маімі сябрамі ў гульнях былі мае стрыечныя браты і сёстры^[1]

У 1950 годзе пачынае вывучаць русістыку ва Уроцлаўскім універсітэце. Ад 1951 года асістэнт кафедры рускай філалогіі. Дырэктар Інстытута славянскай філалалогіі Уроцлаўскага ўніверсітэта(польск.) бел. (1973—1978), дэкан філалагічнага факультэта(польск.) бел. (1978—1981), кіраўнік аддзялення славянскіх літаратур.

Аўтар каля 400 прац — манаграфій, падручнікаў, анталогій, лекцый, аўтарэфератаў, артыкулаў, рэцэнзій.

Зноскі

↑ Як рэпрэсаваны пастух з Беларусі стаў польскім прафесарам // «Наша ніва»

Літаратура

Францішак Сяліцкі: «Даўгінаўска — Будслаўска — Крывіцкі рэгіён на даўняй Віленшчыне (гістарычная хроніка)» Архівавана 5 красавіка 2019.