Ферна́н Кнопф (фр. Fernand Khnopff, поўнае імя Фернан-Эдман-Жан-Мары Кнопф, 12 верасня 1858, Дэндэрмондэ, Усходняя Фландрыя — 12 лістапада 1921, Брусель) — бельгійскі мастак, графік, скульптар і мастацтвазнаўца, галоўны прадстаўнік бельгійскага сімвалізму.
Бацька Кнопфа быў суддзёй у Бругэ, належаў да арыстакратычнай аўстрыйскай сям’і, якая перасялілася ў Бельгію ў XVI стагоддзі. Кнопф вырас у Бругэ, пазней пераехаў з бацькамі ў Брусель і па патрабаванні свайго бацькі спачатку вывучаў юрыспрудэнцыю ў Брусельскім вольным універсітэце, але неўзабаве перавёўся ў брусельскую Акадэмію мастацтваў, дзе і пачалася яго кар’ера як пейзажыста і партрэтыста. Яго настаўнікам быў Ксаўе Мелеры.
У 1877 годзе ён пабываў у Парыжы, дзе на яго вялікае ўражанне зрабіў Эжэн Дэлакруа. У Англіі ён пазнаёміўся з прерафаэлітамі, якія аказалі вялікі ўплыў на яго стыль — Бёрн-Джонс, Расеці, Уотс.
У 1878 годзе на Сусветнай выставе ў Парыжы ён пазнаёміўся з мастаком Гюставам Маро і ў далейшым звярнуўся да сімвалізму. Ён лічыцца адным з заснавальнікаў Таварыства XX.