У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Жалязняк.
Уладзімір Кірылавіч Жалязняк (нар. 1 лютага 1936, с. Юркіўці, Магілёў-Падольскі раён, Вінніцкая вобласць, Украіна) — спецыяліст у галіне сістэм і устройстваў радыётэхнікі і сувязі. Доктар тэхнічных навук (1999), прафесар.
Скончыў Адэскі электратэхнічны інстытут сувязі імя А. С. Папова (спецыяльнасць «…», 1958), Кіеўскі навукова-даследчы інстытут радыёэлектронікі (аспірантура, 1968).
Працаваў у установых закрытага тыпу (Калужская вобласць, 1959—1961; г. Кіеў, 1962—1966), Навукова-даследчым інстытуце электрамеханічных прыбораў (Кіеў, 1966—1987), Усесаюзным навукова-даследчым інстытуце радыёвяшчальнага прыёму і акустыкі імя А. С. Папова (1987—1992, начальнік лабараторыі, начальнік аддзела), Дзяржаўнам навукова-вытворчам прадпрыемстве «Информакустика» (Санкт-Пецярбург, 1992—2007, дырэктар), Полацкім дзяржаўным універсітэце (з 2007, прафесар кафедры энергетыкі і электронікі, у 2014—2018 — загадчык кафедры радыёэлектронікі).
Навуковыя інтарэсы: тэхнічная ахова інфармацыі.
Медаль Францыска Скарыны (2019), нагрудны знак «Выдатнік адукацыі» (2014), сярэбраныя медалі імя А. С. Папова, імя У. І. Вярнадскага, медаль Федэральнай службы па технічнаму і экспартнаму кантролю Расіі «За укрепление государственной системы защиты информации» II ступені і інш.