Уладзімір Кузьміч Гладэ́нка[1] (12 лістапада 1922 — 21 чэрвеня 2013[2]) — вучоны-заатэхнік, спецыяліст у галіне конегадоўлі, доктар сельскагаспадарчых навук (1979), прафесар (1990).
Нарадзіўся ў вёсцы Каршачына Сумскага павета Харкаўскай губерні (зараз у Білапільскім раёне Сумскай вобласці Украіны). У час Вялікай Айчыннай вайны ў Чырвонай Арміі. Удзельнік Курскай і Сталінградскай бітваў, баёў за Каўказ[3]. Неаднаразова быў паранены.
У 1951 годзе скончыў Беларускую сельскагаспадарчую акадэмію і працаваў у ёй. З 1986 года У. К. Гладэнка ў Маскоўскай дзяржаўнай акадэміі ветэрынарнай медыцыны і біятэхналогіі імя К. І. Скрабіна на пасадзе старшага навуковага супрацоўніка лабараторыі антыдопінгу, з 1989 года — вядучы навуковы супрацоўнік лабараторыі генетыкі, з 1991 года — прафесар кафедры жывёлагадоўлі, у 1995—2000 гадах — загадчык кафедры конегадоўлі[3].
Займаўся даследаваннем эвалюцыі, гісторыі, гаспадарча-біялагічнай асаблівасці абарыгенных коней, распрацоўцы эфектыўных метадаў селекцыі, выкарыстання і захавання генафонду коней.
Сярод апублікаванага: