У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Арлоўскі. Уладзімір Андрэевіч Арлоўскі (нар. 17 кастрычніка 1939, г. п. Бялынічы, Магілёўская вобласць) — беларускі архітэктар.
Скончыў у 1957 годзе архітэктурнае аддаленне Мінскага будаўнічага тэхнікума. У 1957—1958 гадах працаваў у Магілёўскім філіяле «Белдзяржпраекта» старэйшым тэхнікам, архітэктарам. Пераведзены на працу ва Упраўленне па будаўніцтве і архітэктуры Магілёўскага аблвыканкама, дзе працаваў са снежня 1958 года архітэктарам, а з 1966 года начальнікам аддзела грамадзянскага і прамысловага будаўніцтва.
У 1969 годзе скончыў факультэт горадабудаўніцтва Усесаюзнага завочнага інжынерна-будаўнічага інстытута ў Маскве, у 1970 і 1986 гадах навучаўся на агульнасаюзных курсах павышэння кваліфікацыі спецыялістаў па горадабудаўніцтве пры Маскоўскім архітэктурным інстытуце.
У 1971—2000 гадах працаваў намеснікам начальніка Упраўлення па будаўніцтве і архітэктуры Магілёўскага аблвыканкама. Выйшаў на пенсію.
Член Саюза архітэктараў СССР з 1980 года. Член КПСС з 1972 года. Пражывае ў Магілёве па пр. Міру, 25а.
Член Саюза архітэктараў СССР з 1980 года, пасля — Беларускага саюза архітэктараў.
Абіраўся членам рэвізійнай камісіі Беларускага саюза архітэктараў і старшынёй рэвізійнай камісіі Магілёўскай абласной арганізацыі саюза архітэктараў. Актыўна працаваў у архітэктурнай секцыі Магілёўскай абласной арганізацыі Добраахвотнага таварыства аховы помнікаў гісторыі і культуры.
Аўтар генпланаў г. Шклова (1966), г. п. Краснаполле (1971), праекта жыллёва-грамадзянскага будаўніцтва Беларускага цэментавага завода ў г. Касцюковічы (1978) і інш. Арганізоўваў распрацоўку горадабудаўнічай дакументацыі па Магілёўскай вобласці і правядзенне архітэктурных конкурсаў.
Узнагароджаны медалямі «За доблесную працу. У адзначэнне 100-годдзя з дня нараджэння У. І. Леніна», «Ветэран працы», «60 гадоў Перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941−1945 гг.», «65 гадоў Перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941−1945 гг.».