wd wp Пошук: ⬜

Уладзімір Абрамавіч Этуш

Уладзімір Абрамавіч Этуш (6 мая 1922, Масква — 9 сакавіка 2019, Масква) — расійскі акцёр.

Біяграфія

Нарадзіўся 6 мая 1922 года ў Маскве ў яўрэйскай сям’і. Бацька будучага акцёра — Абрам Савельевіч Этуш, родам з мястэчка Глуск Магілёўскай губерні — да Кастрычніцкай рэвалюцыі быў каміваяжорам. Маці — Раіса Канстанцінаўна Этуш — да першага арышту мужа была хатняй гаспадыняй (Абрама Савельевіча арыштоўвалі двойчы), пасля працавала касірам у фотаатэлье.

У гады Вялікай Айчыннай вайны Уладзімір Этуш скончыў ваенна-перакладчыцкі факультэт Другога Маскоўскага педагагічнага інстытута замежных моў, ваяваў на фронце ў званні лейтэнанта адміністрацыйнай службы. У 1943 годзе пад Такмаком (сяло Варашылаўка) у Запарожскай вобласці быў цяжка паранены. Пасля шпіталя атрымаў другую групу інваліднасці і быў камісаваны. Член ВКП (б) з 1946 года.

У кіно акцёр пачаў здымацца ў 1953 годзе і першую ролю адыграў у гістарычнай карціне Міхаіла Рома «Адмірал Ушакоў».

Уладзімір Этуш — майстар вострахарактарных і камедыйных роляў. Гледачам памятныя яго цудоўныя працы ў камедыях Леаніда Гайдая — Саахаў з легендарнай «Каўказскай палонніцы», інжынер Андрэй Брунс з экранізацыі «12 крэслаў» і стаматолаг Антон Сямёнавіч Шпак з карціны «Іван Васільевіч мяняе прафесію».

Сям’я

Жонкі:

Нінэль Мышкава (1926—2003) — актрыса, адзіная дачка генерала артылерыі Канстанціна Мышкова.
Алена Ізмайлава (1920—2005) — актрыса, грамадзянскі шлюб.
Ніна Крайнова (1927—2000) — выкладчыца англійскай мовы.
Алена Гарбунова (нарадзілася ў 1965) — выкладчыца англійскай мовы.

Дзеці:

Дачка Раіса Этуш (нарадзілася ў 1955 годзе ад шлюбу з Нінай Крайновай) — актрыса Тэатра сатыры.

Унук: Уладзімір.

Фільмаграфія

1953 — Адмірал Ушакоў — Сеід-Алі
1955 — Авадзень — Марціні
1960 — Час летніх адпачынкаў
1964 — Старшыня — Калоеў
1966 — Каўказская палонніца, або Новыя прыгоды Шурыка — таварыш Саахаў
1968 — Старая, старая казка — Кароль і Шынкар
1969 — Стары знаёмы — Самецкі (рэжысёр-пастаноўшчык спектакля на вадзе)
1969 — Мужчынская гутарка
1970 — Місія ў Кабуле
1971 — 12 крэслаў — інжынер Брунс
1971 — Цень
1972 — Справы даўно мінулых дзён
1972 — Цырк запальвае агні
1972 — Мужчыны
1973 — Непапраўны ілгун — эмір Бурухтан Другі Другі
1973 — Іван Васілевіч змяняе прафесію — Антон Сямёнавіч Шпак
1974 — Нейлон 100 %
1975 — Прыгоды Бураціны — Карабас-Барабас
1977 — Як Іванушка-дурылка за цудам хадзіў
1978 — Па вуліцы камода вадзілі
1978 — 31 чэрвеня — магістр Мальгрым
1979 — Дзюма на Каўказе — Бабадул
1979 — Міліянерка (Тэлеспектакль)
1982 — Асліная скура — кароль Гастон
1983 — Месье Ленуар, які… (тэлеспектакль) — Поль-Альбер Ленуар
1984 — Макар-следапыт — Іраклій
1991 — Не абуджайце сабаку, яеі спіць — Грыша
1993 — Мары ідыёта — Фунт
1993 — Бравыя хлопцы
1998 — Класік — «аўтарытэт» Манарх
1999 — Паварот ключа (Серыял)
2005 — Тры мушкецёра
2006 — Парк савецкага перыяду

Зноскі

Спасылкі

Сайт Уладзіміра Этуша
«Каўказскі палоннік» Уладзіміра Этуша
Туш у гонар Этуша!(недаступная спасылка)