У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Крамер.
Теодор Крамер (ням.: Theodor Kramer, 1 студзеня 1897 — 3 красавіка 1958, Вена, Аўстрыя) — аўстрыйскі паэт.
Нарадзіўся ў яўрэйскай сям’і. Удзельнічаў у Першай сусветнай вайне, дзе быў цяжка паранены. Вучыўся ў Венскім універсітэце. Пасля Аншлюса хаваўся, у 1939 годзе эміграваў у Вялікабрытанію. У 1957 вярнуўся на радзіму, дзе неўзабаве памёр.
Шырокая вядомасць прыйшла да Т. Крамера ў 1970-я гады, калі пачалі друкавацца яго вершы, што захаваліся ў архіве. Адзін з тамоў яго выбраных вершаў (1999) склала Герта Мюлер. Баладная лірыка Т. Крамера блізкая да паэтыкі аўстрыйскага экспрэсіянізму.
Тэадор Крамер выдаў зборнікі вершаў «Умоўны знак» (Die Gaunerzinke, 1929), «Каляндар» (Kalendarium, 1930), «Выгнаны з Аўстрыі» (Verbannt aus Österreich, 1943), «Пахвала адчаю» (Lob der Verzweiflung, 1972, падрыхтаваны аўтарам да друку ў 1946) і інш.
З 2001 года ўручаецца літаратурная прэмія імя Тэадора Крамера.