У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з імем Мур.
Томас Мур (англ.: Thomas Moore, 28 мая 1779 — 25 лютага 1852) — паэт, песеннік і аўтар балад. Адзін з асноўных прадстаўнікоў ірландскага рамантызму. Найбольш вядомымі яго творамі з’яўляюцца «Апошняя ружа лета» і зборнік «Ірландскія мелодыі».
Вучыўся ў Дублінскім універсітэце. Дэбютаваў зборнікамі вершаў «Оды Анакрэонта» (1800) і «Паэтычныя творы» (1801). Узор рамантычнай лірыкі — «Ірландскія мелодыі» (1807—34), у якіх апяваецца трагічны лёс Ірландыі і барацьба ірландскага народа. Аўтар рамана «Эпікурэец» (1827), рамантычных паэм «Лада Рук» (1817) і «Любоў анёлаў» (1823), сатырычных твораў («Казкі пра Свяшчэнны Саюз», 1823; «Мемуары капітана Рока», 1824, і інш.), біяграфіі Р. Шэрыдана (1825). Апублікаваў «Пісьмы і дзённікі лорда Байрана з заўвагамі пра яго жыццё» (1830), «Гісторыю Ірландыі» (1835—46).
Ірландыя, яе лёс, пераважаюць у тэматыцы Мура. Нават у вобразах яго ўсходняга рамана «Лала Рук» лёгка пазнаць ірландскіх змагароў за свабоду, а ў матывах яго ўстаўных паэм — ірландскія матывы. Агульны характар усёй творчасці Мура ў цэлым адбіўся і на яго мастацкіх сродках. У яго паэзіі няма напружанага дзеяння, няма драматызму і пафасу барацьбы, няма глыбокіх супярэчнасцяў сіл змагання. Усе кантрасты ў Мура згладжваюцца, зло затушоўваецца. Вытанчанае эстэцтва вылучаецца на першы план.
Паасобныя вершы на беларускую мову пераклаў Лявон Баршчэўскі[8].