Сёдэрчэпінгскі працэ́с (англ.: Söderköping Process) — міжнародная ініцыятыва, створаная з мэтай памежнага супрацоўніцтва ў сувязі з пашырэннем Еўрасаюза на ўсход, а таксама дзеля развіцця дыялогу ў пытаннях прытулку і іррэгулярнай міграцыі ў дзяржавах на ўсход ад граніцы Еўрасаюза.
Створана ў 2001 годзе ў шведскім горадзе Сёдэрчэпінг[1], адкуль і пайшла назва ініцыятывы. У першай сустрэчы прынялі ўдзел чыноўнікі з Беларусі, Літвы, Польшчы і Украіны, а таксама прадстаўнікі ўрада Швецыі, Упраўленне вярхоўнага камісара ААН па справах бежанцаў, Еўрапейскай камісіі і Міжнароднай арганізацыі па міграцыі[2].
Пасля далучэння да ініцыятывы Швецыя займалася яе фінансаваннем. Сакратарыят размяшчаецца ў Кіеве (Украіна).
Апошняя сустрэча на высокім узроўні адбылася 8 снежня 2011 годзе ў Стакгольме[3]. На пасяджэнні было вырашана інкарпараваць ініцыятыву ў больш шырокую праграму Еўрасаюза — Усходняе партнёрства[4].
Ініцыятыву складалі 14 краін[5]:
З беларускага боку ўдзел бяруць наступныя дзяржаўныя інстытуцыі:
Недзяржаўныя арганізацыі: