Сяргей Пятровіч Стрэнкоўскі (нар. 23 красавіка 1969, Юрацішкі, Іўеўскі раён) — беларускі вучоны, доктар гістарычных навук (2014), прафесар (2018), першы прарэктар ДУА «Мінскі гарадскі інстытут развіцця адукацыі».
У 1986 годзе з сярэбраным медалём скончыў сярэднюю школу № 5 г. Пiнска Брэсцкай вобласці. У 1987—1989 гадах праходзіў тэрміновую ваенную службу ў радах Савецкай Арміі. У 1989 годзе паступіў на гістарычны факультэт Беларускага дзяржаўнага педагагічнага універсітэта імя Максім Танка, які скончыў у 1994 годзе з дыпломам з адзнакай. Атрымаў акадэмічную ступень бакалаўра адукацыі ў галіне гісторыі.
З 1993 года па 2007 год працаваў у сістэме адукацыі Фрунзенскага раёна г. Мінска ў якасці настаўніка гісторыі і намесніка дырэктара па выхаваўчай, а затым вучэбнай рабоце сярэдняй школы № 179, дырэктара сярэдняй школы № 199, начальніка ўпраўлення адукацыі адміністрацыі раёна.
З жніўня 2007 года працаваў у Мінскім гарадскім інстытуце развіцця адукацыі прарэктарам па вучэбна-метадычнай рабоце, з мая 2011 года — першым прарэктарам. З 1 верасня 2008 года з’яўляецца прафесарам кафедры кіравання і эканомікі адукацыі. З верасня 2018 года таксама працуе прафесарам кафедры царкоўнай гісторыі і царкоўна-практычных дысцыплін Мінскай духоўнай акадэміі.
З’яўляецца намеснікам галоўнага рэдактара навукова-метадычнага часопіса «Вестник МГИРО»; членам саветаў па абароне дысертацый па гістарычным навукам пры БДУ і БДПУ імя Максіма Танка; экспертам Беларускага рэспубліканскага фонду фундаментальных даследаванняў.
Прадметам навуковых інтарэсаў з’яўляецца вывучэнне самакіравання дзяржаўных і прыватнаўласніцкіх гарадоў Вялікага княства Літоўскага, інстытуты прамой дэмакратыі гарадскіх суполак, карпаратыўнае самакіраванне цэхаў, гільдый і брацтваў, а таксама суполак нацыянальных меншасцяў, гісторыя праваслаўнай царквы. З’яўляецца аўтарам 6 манаграфій, 2 вучэбных дапаможнікаў, хрэстаматыі, больш за 120 артыкулаў па дадзенай тэматыцы.
Займаецца пытаннямі менеджменту і нарматыўна-прававога рэгулявання ў сферы адукацыі, фінансава-гаспадарчай і планава-эканамічнай дзейнасці, кадравай палітыкі устаноў адукацыі, працы са зваротамі грамадзян ва ўстановах адукацыі, арганізацыі факультатыўных заняткаў, працы з адоранымі і высокаматываванымі дзецьмі, развіцця сістэмы дадатковай адукацыі дарослых у г. Мінску. З’яўляецца аўтарам (сааўтарам) каля 50 публікацый, шэрагу навучальных праграм для павышэння кваліфікацыі кіраўнікоў і спецыялістаў адукацыі па дадзенай тэматыцы.
За добрасумленную працу і поспехі ў педагагічнай і кіраўніцкай дзейнасці ўзнагароджаны Ганаровай граматай упраўлення адукацыі адміністрацыі Фрунзенскага раёна г. Мінска, падзячнымі лістамі і Ганаровай граматай адміністрацыі Фрунзенскага раёна г. Мінска, Ганаровай граматай адміністрацыі Партызанскага раёна г. Мінска, Ганаровымі граматамі Камітэта па адукацыі Мінгарвыканкама, Падзякай старшыні Мінскага гарадскога выканаўчага камітэта, Падзякай Мінгарвыканкама, Падзякай, Граматай і Ганаровай граматай Міністэрства адукацыі Рэспублікі Беларусь, Падзякамі Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь, юбілейным медалём «60 гадоў Перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.», юбілейным медалём БПЦ “В память 500-летия Успенского Жировичского мужского монастыря”, медалём Лідскай епархіі БПЦ “Преподобномученика Галактиона Лидского” другой ступені. З’яўляецца ўладальнікам Грантаў Мінгарвыканкама за распрацоўку адукацыйных праектаў «Арганізацыя адукацыйнай прасторы грамадска-гуманітарнага профілю», «Стварэнне рэгіянальнай сістэмы выяўлення, развіцця і падтрымкі адораных дзяцей», «Сістэма работы па фарміраванні здаровага ладу жыцця ва ўстановах адукацыі сталіцы»[1].