wd wp Пошук:

Суфізм

Іслам

Слупы Ісламу

Шахада  · Намаз · Пост
Міласціна  · Паломніцтва

Веравучэнне

Алах · Анёлы  · Прарокі
Свяшч. Пісанні · Судны дзень
Прадвызначэнне лёсу

Гісторыя і прадстаўнікі

Мухамад · Халіфы
Паплечнікі · 12 імамаў

Асноўныя цячэнні

Сунізм · Шыізм · Ісмаілізм
Ібадзізм · Салафізм · Суфізм

Кнігі і законы

Каран · Суна · Сіра
Шарыят · Фікх · Мазхабы

Культура і грамадства

Дэмаграфія · Шлюб · Жанчыны
Імёны · Мастацтва · Мячэці
Каляндар · Святы
Філасофія · Калам

Гл. таксама

Гласарый · Ісламазнаўства
Адзінабожжа · Эсхаталогія
Крытыка · Людзі Пісання

Суфізм (араб. تصوف‎‎‎‎) — рэлігійна-містычны кірунак у ісламе. Пад гэтым тэрмінам аб’ядноўваюцца ўсе мусульманскія вучэнні, галоўнай мэтай якіх з’яўляецца распрацоўка тэарэтычных падставаў і практычных спосабаў, якія забяспечваюць магчымасць непасрэдных зносінаў чалавека з Богам. Лічыцца, што першыя суфіі з’явіліся на рубяжы VIII і IX стагоддзяў у Іраку і Сірыі. Прызнаючы рэальным толькі існаванне Алаха, а навакольныя рэчы і з’явы — яго эманацыяй, паслядоўнікі суфізму аб’яўляюць вышэйшай мэтай жыцця містычнае злучэнне душы чалавека з Богам, тым самым суфізм мае падабенства са светапоглядам дгармічных рэлігій. Суфіі спрабуюць зразумець патаемны сэнс караністычных адкрыццяў, для чаго строга прытрымліваюцца прадпісанняў Карана і Суны, якія ўдзельнічаюць у чуваннях, прымаюць абяцанні, прытрымліваюцца дадатковых пастоў. Разам яны прапаведуюць містычную некарыслівую любоў да Алаха, жадаючы зліцца з ім. Канчатковай мэтай суфізма лічыцца знішчэнне сваіх якасцей як асобы, што павінна пацягнуць поўнае спалучэнне, зліццё з чароўнай ісцінай.

«Злучэнне з бажаством», па вучэнню суфізма адбываецца ў экстазе, да якога павінны даводзіць сябе вернікі. У араба-ісламскай тэрміналогіі суфіем з’яўляецца той, хто закаханы ў ісціну і рухаецца да дасканаласці. Рух да нейкай абстрактнай праўды з дапамогай любові і адданасці Богу суфіі называюць «тарыкатам» (шляхам).

Для ранняга суфізму характэрны пантэізм з асобнымі матэрыялістычнымі элементамі. Пасля пад уплывам неаплатонаўскай, індыйскай філасофіі і некаторых ідэй хрысціянства цэнтральнае месца ў суфізме займаюць аскетызм і крайні містыцызм. У тэасофскай традыцыі суфізм атаясамліваецца з эзатэрычным ісламам.

Суфізм з’яўляецца неаднастайным рухам, гэта значыць да яго далучаліся прадстаўнікі розных багаслоўскіх школаў і напрамкаў ісламу. Ён неаднаразова гуляў значную ролю ў палітычным жыцці мусульманскіх краін як ідэалогія паўстанцкіх рухаў, а таксама антыкаланіяльнай барацьбы.

Постаці суфізма

Рытуалы

Літаратура

Спасылкі

Тэмы гэтай старонкі (5):
Вікіпедыя:Спасылкі на Беларускую энцыклапедыю без нумароў старонак
Вікіпедыя:Спасылкі на Беларускую энцыклапедыю без назвы артыкула
Вікіпедыя:Істотныя артыкулы
Іслам
Вікіпедыя:Спасылкі на Беларускую энцыклапедыю без аўтара