wd wp Пошук: ⬜

Станіслаў Сангін

Біяграфія

Гродзенскі чыноўнік. Выступаў у віленскім друку з артыкуламі на эканамічныя тэмы, быў абраны ў Віленскую археалагічную камісію, збіраў экспанаты для Віленскага музея старажытнасцей. Па выхадзе ў адстаўку працаваў упраўляючым маёнтку ў Бельскім павеце.

Паплечнік Кастуся Каліноўскага. Разам з Феліксам Ражанскім і Валерам Урублеўскім прымаў удзел у выданні і распаўсюдзе «Мужыцкай праўды». Сфарміраваў у Сямятычах паўстанцкі атрад[2], удзельнічаў у выправе Рамана Рагінскага ў глыб Беларусі. 1 лютага (13 лютага) 1863 аб’яднаны атрад Сангіна і Браніслава Рыльскага захапіў Пружану. Праз два дні загінуў у баі пад Рэчыцай [3] (цяпер у Камянецкім раёне).

Яго жонка Багуміла (у дзявоцтве Барташэвіч) памерла 3 снежня 1868 у Карклінах(польск.) бел.[4]. Мелі сына Мацея.

↑ Noble families in Lithuania: The Songin family(англ.) . — У раздзеле «Songin family with Sreniawa coat of arms» згадваецца маёнтак каля Карклінаў, якім род валодаў ужо ў 1595. Менавіта тут нарадзіўся сын і памерла жонка С. Сангіна (гл. далей). Праверана 26 кастрычніка 2011.(недаступная спасылка)
↑ Franciszek Malczewski. Bitwa Siemiatycka — 6—7. II. 1863(польск.) (недаступная спасылка). Głos Siemiatycz On Line. Архівавана з першакрыніцы 4 верасня 2011. Праверана 26 кастрычніка 2011.
↑ Эдвард Зайкоўскі. За зямлю і за волю(нявызн.). Культурна-асветніцкі клуб «Спадчына». Праверана 26 кастрычніка 2011.
↑ Jean-Pierre Sangin. Rodzina Songinow(англ.) (недаступная спасылка). LaFamille. Personal Ancestral File. Архівавана з першакрыніцы 5 сакавіка 2016. Праверана 26 кастрычніка 2011.

Старонкі мінулага // Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Пружан. р-на / Беларус. Энцыкл.; Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш.; Маст. А. М. Хількевіч. — Мн.: БелЭн, 1992. ISBN 5-85700-094-7. — С. 27—29.