Паўстанне 1863 года на Пружаншчыне пачалося ваеннымі дзеяннямі польскіх атрадаў Рамана Рагінскага, Станіслава Сангіна і Браніслава Рыльскага, якія яшчэ да выдання маніфесту Літоўскага правінцыйнага камітэта перайшлі мяжу Гродзенскай губерні. У артыкуле апісаныя ваенныя дзеянні паўстанцкіх атрадаў на тэрыторыі Пружанскага павета, які на той час уключаў тэрыторыі ўласна Пружанскага, Бярозаўскага, Камянецкага раёнаў.
Касцяк паўстання склала дробная шляхта і жыхары мястэчак. У Гродзенскай губерні працэнт сялян сярод удзельнікаў паўстання быў большым, чым ва ўсіх іншых беларускіх губернях. Аднак шырокай падтрымкі дабіцца не атрымалася з прычыны перавагі «белых» і антыпольскай прапаганды расійскага ўрада.
Найбольшую актыўнасць у Пружанскім павеце праявілі атрады Урублеўскага. Уласны атрад сфарміраваў пружанскі памешчык Фелікс Влодэк. Дзейнічалі атрады з суседніх Ваўкавыскага, Слонімскага, Гродзенскага паветаў.