Спектро́граф[1] (ад спектр і грэч.: γραφω — пішу) — аптычная прылада, у якой прыёмнік адначасова рэгіструе працяглыя часткі аптычнага спектру.
Спектр у спектрометры фарміруецца на факальнай паверхні аптычнай сістэмы прыбора з дапамогай прызмы, дыфракцыйнай рашоткі і інш. У якасці прыёмнікаў выпраменьвання выкарыстоўваюць фатаграфічныя матэрыялы, шматэлементныя лінейныя прыборы з зараднай сувяззю, электронна-аптычныя пераўтваральнікі.
Выкарыстоўваюцца спектрографы пераважна ў мэтах навуковых і прамысловых даследаванняў спектраў рэчываў, у астранамічных даследаваннях уласцівасцей і руху аб’ектаў.