Скрабок — шматфункцыянальная прылада працы з абабітага каменю, найчасцей з крэменю, для апрацоўкі скуры, рога, косці і дрэва. Вядомы з часоў палеаліту, выкарыстоўваўся і ў эпоху бронзы. Адрозніваюцца формай загатоўкі, арыентацыяй рабочага ляза (на пласціне, адшчэпе, сколе і г.д.), а таксама другаснай апрацоўкай (рэтушшу).
Разнастайныя паводле формы, арыентацыі і характару рэтушы. Найбольш пашыраныя тыпы скрабкоў на стаянках палеаліту:
На тэрыторыі Беларусі найбольш старажытныя скрабкі знойдзены ў Бердыжы, Юравічах.