Сваро́жыч[1] — вобраз старажытнай славянскай міфалогіі балтыйскіх і ўсходніх славян, божаства зямнога агню. Сын Сварога.
Сварожычу пакланяліся, звярталіся да яго з малітвай. У час сушкі снапоў у ёўні спальвалі неабмалочаны сноп жыта ў якасці ахвяры. Нават з пашырэннем хрысціянства, сляды культу Сварожыча захоўваліся да канца XIX стагоддзя[1].