Рыхард Штраус
У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Штраус.
Рыхард Штраус (ням.: Richard Strauss, 11 чэрвеня 1864, Мюнхен, Германія — 8 верасня 1949, Гарміш-Партэнкірхен , Германія) — нямецкі кампазітар эпохі позняга рамантызму, асабліва праславіўся дзякуючы сваім сімфанічным паэмам і операм. Быў таксама выдатным дырыжорам.
Рыхард Штраус і Густаў Малер разам уяўляюць сабой узор стылю позняга нямецкага рамантызму пасля Рыхарда Вагнера.
Біяграфія
Рыхард Штраус нарадзіўся 11 чэрвеня 1864 года ў Мюнхене (у той час Каралеўства Баварыя, цяпер - адна з зямель Германіі), бацька - Франц Штраус, першы валтарніст у прыдворнай оперным тэатры Мюнхена. У юнацтве атрымаў ад свайго бацькі шырокую, хоць і кансерватыўнае музычную адукацыю; сваю першую музычную п’есу напісаў ва ўзросце 6 гадоў, з таго часу і да сваёй смерці практычна бесперапынна сачыняў музыку.
У дзіцячым узросце наведваў аркестравыя рэпетыцыі Мюнхенскага прыдворнага аркестра, там жа ад асістэнта дырыжора атрымаў прыватныя ўрокі па тэорыі музыкі і аркестроўцы. У 1874 Штраус упершыню пачуў оперы Рыхарда Вагнера «Лаэнгрын», «Тангейзера» і «Зігфрыд»; ўплыў музыкі Вагнера на стыль Штрауса мог зрабіцца вызначальным, але спачатку яго бацька забараняў яму вывучаць Вагнера: толькі ва ўзросце 16 гадоў Штраус змог атрымаць партытуру «Трыстана і Ізольды». У рэчаіснасці, у доме Штраусаў музыка Рыхарда Вагнера лічылася музыкай нізкага гатунку.
У 1882 годзе ён паступіў у Мюнхенскі ўніверсітэт, дзе ён вывучаў філасофію і гісторыю, праз год ён адправіўся ў Берлін. Там ён непрацяглы час вучыўся, а затым атрымаў пасаду асістэнта дырыжора Ганса фон Бюлова, замяніўшы яго ў Мюнхене, калі той выйшаў у адстаўку 1885. Яго кампазіцыі гэтага перыяду былі вельмі кансерватыўнымі. Стыль Штрауса пачынае прыкметна змяняцца, калі ён сустракае Аляксандра Рытэра, вядомага кампазітара і скрыпача і мужа адной з пляменніц Рыхарда Вагнера. Менавіта Рытэр пераканаў Штрауса адмовіцца ад свайго кансерватыўнага юнацкага стылю і прыступіць да складання сімфанічных паэм; ён таксама пазнаёміў Штрауса з эсэ Рыхарда Вагнера і сачыненнямі Шапенгаўэра. Штраус збіраўся дырыжыраваць адной з опер Рытэар, а пазней Рытэр напісаў паэму па матывах сімфанічнай паэмы Рыхарда Штрауса «Смерць і прасвятленне» (Tod und Verklärung).
Рыхард Штраус ажаніўся са спявачкай-сапрана Паўлінай Марыяй дэ Ана 10 верасня 1894. Яна была вядома сваім уладным і запальчывым характарам, эксцэнтрычнасцю і шчырасцю, але шлюб быў шчаслівым. На працягу свайго жыцця, з ранніх песень да апошніх, напісаных у 1948 годзе «Чатырох апошніх песень», ён заўсёды аддаваў перавагу сапрана любым іншым галасам.
Зноскі
Спасылкі
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Рыхард Штраус- Храналагічны спіс сачыненняў Рыхарда Штрауса (англ.)
- Рыхард Штраус анлайн Архівавана 27 красавіка 2009. (англ.)
- Агляд запісаў оперы «Саламея» Архівавана 17 ліпеня 2012. (англ.)
- Агляд запісаў оперы «Электра» (англ.)
| Папярэднік: Герман Леві |
Музычны дырэктар Баварскай дзяржаўнай оперы 1894—1896 |
Пераемнік: Герман Цумпэ |
Члены Баварскай акадэміі прыгожых мастацтваў
Оперныя кампазітары
Нарадзіліся ў Мюнхене
Акадэмічныя музыканты Германіі
Вікіпедыя:Артыкулы з пераазначэннем значэння з Вікідадзеных
Ганаровыя грамадзяне Вены
Кампазітары XX стагоддзя
Асобы
Вікіпедыя:Артыкулы са спасылкамі на элементы Вікідадзеных без беларускага подпісу
Памерлі ў Гарміш-Партэнкірхене
Кавалеры ордэна Збавіцеля
Нарадзіліся 11 чэрвеня
Кавалеры Баварскага ордэна Максіміліяна «За дасягненні ў навуцы і мастацтве»
Кавалеры ордэна Жалезнай кароны
Кампазітары XIX стагоддзя
Ганаровыя грамадзяне Мюнхена
Нарадзіліся ў 1864 годзе
Дырыжоры Германіі
Ганаровыя грамадзяне Дрэздэна
Рамантычныя кампазітары
Кампазітары Германіі
Дырыжоры паводле алфавіта
Памерлі ў 1949 годзе
Кампазітары паводле алфавіта
Пахаваныя ў Баварыі
Вікіпедыя:Артыкулы з крыніцамі з Вікідадзеных
Кавалеры ордэна Pour le Mérite
Музыканты паводле алфавіта
Памерлі 8 верасня