.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table{width:100%!important;display:table;margin:0 0 -2px;border-collapse:separate;text-align:left}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table th{background-color:#dcebff;text-align:center}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table td:nth-child(1){width:27%}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table td:nth-child(3){width:20%}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table.stripped tr:nth-child(odd){background-color:#f8f9fa}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table.stripped tr:nth-child(even){background-color:#eff1f3}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table.stripped tr.odd{background-color:#f8f9fa}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table.stripped tr.even{background-color:#eff1f3}body.skin-minerva .mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table.stripped tr{background-color:transparent} Рохер Каньяс (ісп.: Roger Cañas; нар. 27 сакавіка 1990, Медэльін, Калумбія) — калумбійскі футбаліст, паўабаронца казахстанскага клуба «Шахцёр» з Караганды.
Дарослую кар’еру пачаў у 2009 годзе ў клубе «Індэпенд’ентэ Медэльін», з якім стаў чэмпіёнам Калумбіі. У 2010 годзе быў блізкі да пераходу ў італьянскі «Удзінезэ», аднак з-за змянення ліміту на легіянераў пераход не адбыўся, і Рохер, некаторы час пагуляўшы за латвійскі «Транзіт», перайшоў у новасібірскую «Сібір». Разам з «Сібір’ю» гуляў у Лізе Еўропы, застаўся ў камандзе і пасля яе выніку з Прэм’ер-лігі па выніках сезона 2010. У другой палове 2011 года на правах арэнды быў іграком польскай «Ягелоніі», аднак за асноўны склад правёў толькі адзін матч у Кубку Польшчы.
У студзені 2012 года стаў іграком карагандзінскага «Шахцёра», з якім у 2012 годзе стаў чэмпіёнам краіны, а ў 2013 годзе — уладальнікам Кубка і Суперкубка, гуляў таксама ў групавым раўндзе Лігі Еўропы. У канцы 2013 года стала вядома пра пераход Каньяса ў данецкі «Металург», аднак па выніках медагляду клуб адмовіўся адмовіўся ад падпісання іграка з-за наяўнасці ў яго толькі адной ныркі. У выніку ў лютым 2014 года Каньяс падпісаў двухгадовы кантракт з «Астаной». Па выніках сезона 2014 дапамог сталічнаму клубу ўпершыню стаць чэмпіёнам Казахстана. У 2015 годзе выйграў Суперкубак Казахстана, а таксама ўдзельнікаў у складзе «Астаны» ў групавым раўндзе Лігі чэмпіёнаў.
У жніўні 2016 года стаў капітанам каманды і падоўжыў кантракт да канца 2018 года. Дапамог клубу выйсці ў групавы раўнд Лігі Еўропы, а ў канцы сезона выйграў Кубак Казахстана. У студзені 2017 года быў адпраўлены ў арэнду ў кіпрскі АПОЭЛ, якому дапамог здабыць пятае запар чэмпіёнства. Пасля вяртання з арэнды ў чэрвені 2017 года «Астана» разарвала кантракт з паўабаронцам, і ў ліпені Каньяс падпісаў кантракт з «Ардабасы», з якім стаў бронзавым прызёрам чэмпіянату Казахстана 2017.
У лютым 2018 года падпісаў кантракт з беларускім клубам «Шахцёр» з Салігорска[4]. Замацаваўся ў стартавым складзе салігорскай каманды. У жніўні 2018 года самавольна ад’ехаў у Калумбію і пазней паведаміў, што не збіраецца вяртацца ў Беларусь[5].
У студзені 2019 года зноў апынуўся ў Казахстане, стаўшы іграком паўладарскага «Іртыша»[6]. Пакінуў каманду ў ліпені 2019 года[7], пасля чаго доўгі час заставаўся без каманды, пакуль у красавіку 2021 года не далучыўся да чылійскага «Барнечэа». У студзені 2022 года вярнуўся ў карагандзінскі «Шахцёр».