У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з імем Роберт II.
Роберт II (фр.: Robert II de Bourgogne; каля 1245/1250 — 12 сакавіка 1306) — герцаг Бургундыі з 1272), тытулярны кароль Фесалонікаў 1273—1305, трэці сын Гуга IV, герцага Бургундыі, і Іаланды дэ Дро.
Роберт II стаў спадпрычынай свайго бацькі, бо двое яго старэйшых братоў, Эд і Жан, памерлі пры жыцці бацькі, пакінуўшы пасля сябе толькі дочак. Таксама ён атрымаў у спадчыну правы на каралеўства Фесалонікі. У тым жа годзе ён быў прызначаны Вялікім камергерам Францыі.
Адыгрываць значную ролю ў кіраванні каралёў Францыі Філіпа III Смелага і Філіпа IV Прыгожага. Апошні прызначыў яго вялікім каралеўскім скарбнікам Францыі. У 1273—1280 годзе Роберт быў рэгентам Дафінэ.
У 1273 годзе Роберт арганізаваў у Шалон-сюр-Сон турнір, які на быў запрошаны кароль Англіі Эдуард I, які вяртаўся са Святой зямлі. Падчас бугурта паміж англійскімі і бургундскімі рыцарамі Роберт парушыў супраць караля Эдуарда правілы высакароднай барацьбы, што прывяло да сур’ёзнай бітвы паміж рыцарамі, пераможцамі з якой выйшлі англічане.
Роберт браў удзел у Арагонскім крыжовым паходзе ў 1285 годзе, а таксама ў некалькіх паходах у Фландрыю — у 1297, у 1302 і 1304 гадах.
Роберт памёр 12 сакавіка 1306 года і быў пахаваны ў абацтве Сіто. Яго спадпрычынай стаў другі сын Гуга V.
Жонка: з 20 кастрычніка 1272 (кантракт)/1273 Агнес Французская (1260—1325), прынцэса Французская, дачка караля Францыі Людовіка IX Святога і Маргарыты Праванскай. Мелі дзяцей: