Расціслаў Глебавіч (1090-я — пасля 1161/1162) — князь менскі (1140-я — 1151; 1158—1161/1162), князь полацкі (1151—1158). Сын мінскага князя Глеба Усяславіча. Вёў барацьбу за дамінаванне Менска ў Полацкай зямлі. Жанаты на Сафіі Яраслаўне, сястры тураўскага князя Юрыя Яраславіча.
У 1151 годзе, у выніку змовы палачан супраць Рагвалода-Васіля, Расціслаў заняў полацкі сталец, а Рагвалод-Васіль быў зняволены ў менскую турму. Менск быў перададзены Расціслававу брату Валадару. У 1157 годзе Расціславава пляменніца Сафія Валадараўна выйшла замуж за дацкага караля Вальдэмара I, магчыма гэта было вынікам нейкага Расціслававага пагаднення з Даніяй.
У 1158 годзе Расціслаў быў вымушаны вызваліць Рагвалода-Васіля, які хутка захапіў Друцк выгнаўшы адтуль сына Расціслава — Глеба. Расціслаў з Валадаром і Усеваладам пайшоў да Друцка, але здолеў захапіць. Глебавічы заключылі мір з Рагалодам-Васілём. У тым жа 1158 годзе палачане змовіліся супраць Расціслава, нават хацелі забіць, але яго папярэдзіў «дзецкі» — малодшы дружыннік. Расціслаў, вымушаны пайсці з Полацка ў Мінск, па дарозе моцна парабаваў полацкія воласці. Полацкі сталец зноў заняў (8.7.1158) Рагвалод-Васіль, які ў саюзе з смаленскімі князямі выступіў супраць Менска. Рагвалод-Васіль забраў у Глебавічаў Ізяслаўль і аддаў яго сваім саюзнікам — сынам Давыда Усяславіча, пратрымаў у 10-дзённай безвыніковай аблозе Менск і заключыў з Расціславам мір. Валадар не заключаў міру з Рагвалодам-Васілём, бо тымчасова «ходяше под Литвою в лесех» — быў недзе на літоўскім памежжы.
У 1159 годзе Глебавічы вярнулі сабе Ізяслаўль, захапілі Давыдавічаў — Брачыслава і Валодшу і пасадзілі іх у менскую турму. З-за гэтага ў 1160 годзе Рагвалод-Васіль зноў пайшоў да Менска — Давыдавічы былі вызваленыя і ім быў вернуты Ізяслаўль.
У 1161 годзе Рагвалод-Васіль з нейкіх прычын зноў ваяваў з Глебавічамі, але безвынікова. У тым жа годзе Расціслаў памёр, менскім князем стаў Валадар.
| Папярэднік: Рагвалод III Васіль |
Князь полацкі 1151 – 1158 |
Пераемнік: Рагвалод III Васіль |