Разьба па камені — працэс надання каменю(укр.) бел.неабходнай формы і знешняй апрацоўкі.
Найбольш старажытныя творы рэпрэзентатыўнага мастацтва прадстаўленыя разьбой па камені. Сярод археалагічных знаходак, датаваных да н.э., былі знакі, высечаныя на камянях або петрогліфы. Таксама фігуркі Венеры, такія як Венера з Берэхат-Рама(руск.) бел.. Разьба па камені ўжывалася на ўсіх этапах гісторыі матэрыяльнай культуры(укр.) бел. краін і народаў свету.
Разьба па камені ажыццяўляецца пры дапамозе распілоўкі, такарнай апрацоўкі, свідравання, шліфоўкі, паліроўкі(укр.) бел., аперацый даводкі, гравіравання(укр.) бел..
Найвышэйшыя дасягненні разьбы па камені звязаныя з апрацоўкай халцэдону, оніксу, агату, геліятропу(укр.) бел., горнага крышталя(укр.) бел., аметысту, яшмы, нефрыту, раданіту, малахіту, лазурыту, ізумруду, бірузы, бурштыну, каралу, гіпсу і селеніту, абсідыяну, мармуру, мармуровага оніксу («алебастру») і іншых абліцавальных, вырабных, ювелірна-вырабных і ювелірных камянёў.
Тэмы гэтай старонкі (5):