У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Клінгер. Пётр Клінгер (польск.: Piotr Klinger; каля 1582, Прусія[1] (Вармія[2]) — ліпень 1619, Бранева[1]) — езуіцкі святар і педагог.
Па сканчэнні класа рыторыкі ў бранеўскай гімназіі ўступіў у Рызе ў Таварыства Ісуса 28 верасня 1598 г. Прайшоўшы выпрабаванні ў навіцыяце (1598—1600), авалодваў педагагічным майстэрствам пад кіраўніцтвам прафесара Ларэнція Боера ў настаўніцкай семінарыі пры Дэрпцкім езуіцкім калегіуме (1600—1601). Вывучаў філасофію ў Браневе (1676—1679), а тэалогію ў Віленскай акадэміі (1605—1609). У 1608 г. быў высвечаны ў Вільні на ксяндза[2].
Прафесар рыторыкі ў настаўніцкай семінарыі пры Полацкім езуіцкім калегіуме (1610—1612). Выкладаў палемічную тэалогію (1612—1615, 1617—1619) і займаў пасаду прэфекта музычнай бурсы (1618—1619) ў Бранеўскім езуіцкім калегіуме. Прафесар Св. Пісання ў Віленскай акадэміі (1615—1616), прэфект штудый для семінарыстаў-езуітаў і дырэктар Папскай семінарыі ў Браневе (1618—1619).
Пакінуў у рукапісах лекцыі па Св. Пісанні, якія чытаў у Віленскай акадэміі ў 1616 г.[3]