«Прыкуты Праметэй» (стар.-грэч.: Προμηθεύς Δεσμώτης) — трагедыя старажытнагрэчаскага драматурга Эсхіла, прадстаўленая ў 444—443 гадах да н.э. Яна ўваходзіла ў тэтралогію, якая, акрамя гэтай, уключала трагедыі «Вызвалены вызвалены» (захавалася фрагментарна) і «Праметэй-Агняносец» (не захавалася), а таксама невядомую сатыраўскую драму.
За выкраданне агню Гефест прыкоўвае Праметэя па загадзе Зеўса да скалы пад наглядам Улады і Сілы. Вязня наведваюць Акіяніды, іх бацька Акіян, царэўна Іо (каханая Зеўса), якая ў сваіх блуканнях па свету выпадкова патрапіла да скалы. Праметэй распавядае ім, што ён зрабіў для людзей, выкраўшы агонь у багоў, праклінае Зеўса і прарочыць.
На беларускую мову трагедыю пераклаў Лявон Баршчэўскі.