wd wp Пошук:
    ⬜

    Пергамскае царства

    Пергамскае царства (стар.-грэч.: Πέργᾰμον) — эліністычная дзяржава ў паўночна-заходняй частцы Малой Азіі ў 283—133 гадах да н.э. Сталіца — Пергам.

    Насялялі розныя мясцовыя плямёны (місійцы, пафлагонцы і інш.), а таксама грэкі і македонцы. У Пергам уваходзіў шэраг полісаў (гарадоў): адны з іх былі падданымі кіраўнікоў Аталідаў, іншыя мелі аўтаномію. Цар кантраляваў фінансы, прызначаў стратэгаў. Найвышэйшага росквіту царства дасягнула пры Еўмене I (263—241 да н.э.) і Еўмене II (197—159 да н.э.).

    У дзяржаве чаканіліся сярэбраныя манеты з выявай цароў. Цары былі заступнікамі мастацтваў, літаратуры, навукі. Пры двары Аталідаў працавалі выбітныя скульптары. У гонар перамогі Атала I над галатамі ў 231 годзе ў горадзе Пергам быў збудаваны знакаміты Пергамскі алтар. Пергам вёў войны з селеўкідамі, Македоніяй, Галатыяй.

    Паступова ён стаў губляць значэнне самастойнай дзяржавы. Атал III, які лічыў, відавочна, непазбежным падпарадкаванне Пергама Рыму, у 133 годзе да н.э. адпісаў яму сваё царства. У выніку Пергамскай вайны рымляне ўтварылі тут правінцыю Азія.

    Літаратура

    Спасылкі

    Тэмы гэтай старонкі (4):
    Катэгорыя·Вікіпедыя·Артыкулы з пераазначэннем значэння з Вікідадзеных
    Катэгорыя·Эліністычныя дзяржавы
    Катэгорыя·З’явіліся ў 283 годзе да н.э.
    Катэгорыя·Зніклі ў 133 годзе да н.э.