Парадо́кс блізня́т — уяўны эксперымент, пры дапамозе якога спрабуюць «даказаць» супярэчлівасць спецыяльнай тэорыі адноснасці. Згодна СТА, з пункту гледжання «нерухомых» назіральнікаў усе працэсы ў аб’ектаў, якія рухаюцца, запавольваюцца. З іншага боку, прынцып адноснасці Эйнштэйна дэкларуе раўнапраўе інерцыяльная сістэма адліку. На падставе гэтага будуецца разважанне, якое прыводзіць да ўяўнай супярэчнасці. Для нагляднасці разглядаецца гісторыя двух братоў-блізнят. Адзін з іх (далей падарожнік) адпраўляецца ў касмічны палёт, другі (далей дамасед) — застаецца на Зямлі. Пасля палёту, падарожнік здзяйсняе вяртанне на Зямлю. Часцей за ўсё «парадокс» фармулюецца наступным чынам:
Фармулёўка I. З пункту гледжання дамаседа гадзіннік падарожніка, які рухаецца, мае запаволены ход часу, таму пры вяртанні ён павінен адстаць ад гадзінніка дамаседа. З іншага боку, адносна вандроўцы рухалася Зямля, таму адстаць павінен гадзіннік дамаседа. На самай справе браты раўнапраўныя, такім чынам, пасля вяртання іх гадзіннікі павінны паказваць адзін час.
Тым не менш, згодна з СТА, гадзіннік, які адстаў, апынецца ў падарожніка. У такім парушэнні бачнай сіметрычнасці братоў і ўгледжваецца супярэчнасць.[1]