У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Матусевіч. Павел Аляксеевіч Матусе́віч[1] (нар. 15 ліпеня 1930) — вучоны ў галіне хіміі высокамалекулярных злучэнняў, доктар хімічных навук (1990).
Нарадзіўся ў Давыд-Гарадку (зараз у Столінскім раёне Брэсцкай вобласці Беларусі). У 1947 годзе скончыў сярэднюю школу[2]. У 1955 годзе скончыў хімічны факультэт Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта, у 1961 годзе — аспірантуру пры кафедры арганічнай хіміі. Працаваў ва ўніверсітэце ў 1958—1994[1] гг. У 1966 годзе абараніў кандыдацкую дысертацыю[3]. У 1978—1989[1] гг. загадваў створанай ім[3] лабараторыяй мадыфікацыі і стабілізацыі палімераў Навукова-даследчага інстытута фізіка-хімічных праблем БДУ.
П. А. Матусевічу належаць навуковыя працы па сінтэзе і даследаванні фізіка-хімічных уласцівасцей сінтэтычных палімераў. Займаўся вывучэннем рэакцыйнай здольнасці біфункцыянальных фенолаў і іх хіноідных вытворных[3]. Распрацаваў новы клас стабілізатараў і мадыфікатараў, якія ахоўваюць палімеры ад старэння. Таксама ён стварыў біялагічна актыўныя лекавыя прэпараты і распрацаваў шэраг прыбораў і прылад, выкарыстоўваемых у даследаваннях палімераў[3].
Аўтар больш за 130 навуковых прац, у тым ліку 40 аўтарскіх пасведчанняў[3]. Кіраваў падрыхтоўка 3-х кандыдатаў навук.
Член Рэспубліканскага навуковага савета па выкарыстанню палімерных матэрыялаў ў народнай гаспадарцы, вучонага Савета па абароне дысертацый у Беларускім дзяржаўным тэхналагічным універсітэце[3].