У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Русланава.
Ніна Іванаўна Русланава (руск.: Нина Ивановна Русланова; 5 снежня 1945, Багадухіў, Харкаўская вобласць — 21 лістапада 2021, Масква) — савецкая і расійская актрыса тэатра і кіно. Заслужаны артыст РСФСР (1982). Народны артыст Расіі (1998).
У дзяцінстве яе знайшлі ў Багадухіве Харкаўскай вобласці і перавялі ў дзіцячы дом, дзе яна і вырасла. Там яна атрымала ўмоўнае прозвішча, імя па бацьку і дату нараджэння.
Пасля заканчэння будаўнічага вучылішча пачала працоўную дзейнасць маляра. У 1963 годзе паступіла ў Харкаўскі тэатральны інстытут. Але пасля нядоўгай вучобы яна паехала ў Маскву і паступіла ў Тэатральнае вучылішча Б. Шчукіна, які скончыла у 1969 г.
Працавала каля 15 гадоў у тэатры Я. Вахтангава, у 1985—1988 — у тэатры У. Маякоўскага.
З 1988 года — актрыса кінастудыі М. Горкага.
У 1967 годзе, будучы на другім курсе, дэбютавала ў ролі кінаактрысы ў фільме Кіры Муратавай «Кароткія сустрэчы» (Надзя). Актрыса шмат гадоў супрацоўнічала з Кірай Муратавай, зняўшыся ў шэрагу яе фільмаў.
Папулярнасць актрысе прынеслі і ролі ў фільмах: «Цыган» (1979, рэж. Бланк), «Не страляйце ў белых лебедзяў» (1980, рэж. Р. Нахапетаў), “Мой сябар Іван Лапшын " (1984, рэж. Герман), «Сабачае сэрца» (1988, рэж. У. Бортка), «Хрусталёў, машына!» (1998, рэж. А. Герман), «Зімовая вішня» — «Зімовая вішня 2» — «Зімовая вішня 3» (рэж. І. Масленнікаў), «Настройшчык» (2004, рэж. К. Муратава) і інш.
Усяго ў фільмах, спектаклях і серыялах згуляна больш за 160 разнастайных роляў. Яркая характэрная і камедыйная актрыса. Яе талент падпарадкаваны глыбокім псіхалагічным ролям.
Працавала над агучаннем мультфільмаў.
Памерла 21 лістапада 2021 года[3].