«На Куццю» — паэма Янкі Купалы, завершаная 14 снежня 1911 года ў Санкт-Пецярбургу. Упершыню надрукаваная ў газеце «Наша Ніва» 22 снежня 1911 года. Сваёй патрыятычнай накіраванасцю і маштабнасцю твор выходзіць за межы вершаванай аповесці і набліжаецца да героіка-рамантычнае паэмы. У яго структуры і прыёмах мастацкага абагульнення адчуваецца цесная сувязь з традыцыямі славянскага рамантызму, асабліва з Адамам Міцкевічам і Юльюшам Славацкім.[1]
Сюжэт паэмы пабудаваны вакол фантастычнай сцэны княжацкага балю на старым замчышчы ў калядны вечар. Праз каларытнае ўзнаўленне старажытных звычаяў і павер’яў, сімвалічныя вобразы і дэталі аўтар разгортвае глыбокі філасофскі роздум пра мінулае і будучыню роднага краю.[1]
Паэма вызначаецца стройнасцю кампазіцыйнае будовы, рэзкім чляненнем усіх яе 12 раздзелаў, строгай паслядоўнасцю сюжэту, умелай перадачай старажытнага каларыту вобразаў і жанравых сцэн. Агульнай узнёслай настраёвасці, эпічнай манументальнасці сцэн і вобразаў адпавядаюць чаканны 4—стопны ямб з вельмі выразнай і гучнай перакрыжаванай рыфмоўкай, багацце інтанацыйнага малюнку, рытарычныя звароты, эмацыянальныя выклічнікі.[1]
На рускую мову паэму пераклаў В.Тарас, на украінскую — П.Гірнык. Ілюстраваў паэму беларускі мастак Я.Кулік. Беларускае тэлебачанне ў 1982 годзе паставіла па паэме аднайменны тэлеспектакль.[1] Урыўкі з паэмы выкарыстаны ў спектаклі Нацыянальнага тэатра імя Янкі Купалы «Сны аб Беларусі».[2]