Нагорная пропаведзь — ўяўляе сабой зборнік выказванняў і вучэнняў Ісуса, якое падкрэслівае маральны аспект Яго вучэння і змяшчаецца ў Евангеллі ад Матфея (гл. 5, 6 і 7). Гэта першая з пяці прамоў Ісуса ў Евангеллі ад Матфея. Яна адбылася адносна рана ў Яго служэнні пасля таго, як ён быў ахрышчаны Янам Хрысціцелем і прапаведваў у Галілеі.
Пропаведзь з’яўляецца самай доўгай часткай навучання Ісуса ў Новым Запавеце, і з’яўляецца адным з найбольш шырока цытуемых элементаў кананічных Евангелляў. Яна ўключае ў сябе некаторыя з самых вядомых вучэнняў Ісуса, такія як Асалоды, і шырока чытаемая Малітва Гасподня. Для большасці вернікаў у Ісуса Нагорная пропаведзь ўтрымлівае цэнтральныя прынцыпы хрысціянскага вучэння.