У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Батура. Міхаіл Паўлавіч Батура (нар. 16 мая 1950, в. Клюкавічы, Навагрудскі раён, Гродзенская вобласць) — беларускі вучоны ў галіне сістэмнага аналізу, кіравання і апрацоўкі інфармацыі ў тэхнічных і арганізацыйных сістэмах. Доктар тэхнічных навук (2000), прафесар (2004). Акадэмік Міжнароднай акадэміі навук вышэйшай школы (г. Масква).
Скончыў Мінскі радыётэхнічны інстытут (спецыяльнасць «Аўтаматызаваныя сістэмы кіравання», 1975).
Працаваў у Беларускім дзяржаўным універсітэце інфарматыкі і радыёэлектронікі (з 1975; у 1987—1995 — дэкан факультэта аўтаматызацыі кіравання, у 1995—1998 — дэкан факультэта інфармацыйных тэхналогій і кіравання, з 1998 — прарэктар па вучэбнай рабоце, з 1999 — першы прарэктар, у 2000—2018 — рэктар, загадчык лабараторыі «Новыя навучальныя тэхналогіі»).
Навуковыя інтарэсы: матэматычныя метады аптымальнага кіравання, аналізу і сінтэзу нелінейных стахастычных дыскрэтных сістэм кіравання.
У рамках міжнародных санкцыяў супраць рэжыму Лукашэнкі[прыбраць шаблон] ў Беларусі пасля здушэння апазіцыі пасля прэзыдэнцкіх выбараў 2010 года Міхаіл Батура стаў суб’ектам забароны на паездкі і замарожвання актываў Еўрапейскім Саюзам як частка спісу беларускіх чыноўнікаў, адказных за палітычныя рэпрэсіі, падтасоўку вынікаў галасавання і прапаганду[1]. У сваім рашэнні Еўрапейскі савет абвінаваціў Батуру ў «адлічэнні студэнтаў, якія ўдзельнічалі ў пратэстах пасля выбараў у снежні 2010 года»[2].
Званні «Заслужаны работнік адукацыі Рэспублікі Беларусь» (2011), «Мінчанін года» (2008), Ганаровая грамата Савета Міністраў Рэспублікі Беларусь (2014), нагрудны знак «Выдатнік адукацыі Рэспублікі Беларусь» (2000) і інш.