Мікалай Мікалаевіч Страхаў (16 (28) кастрычніка 1828, Белгарад, Курская губерня — 24 студзеня (5 лютага) 1896) — расійскі філосаф, публіцыст, літаратурны крытык, член-карэспандэнт Пецярбускай АН (1889).
У кнігах «Свет як цэлае» (рус. Мир как целое, 1872), «Аб вечных ісцінах» (рус. О вечных истинах, 1887), «Філасофскія нарысы» (рус. Философские очерки, 1895) вышэйшай формай пазнання лічыў рэлігію, крытыкаваў сучасны матэрыялізм, а таксама спірытызм; у публіцыстыцы падзяляў ідэі прыналежнасці да «глебы», т. зв. «почвенничества». Артыкулы пра Л. Талстога (у тым ліку пра «Вайну і мір»); першы біёграф Ф. Дастаеўскага.