Мухамад Тауфік Аляўі (араб. محمد توفيق علاوي; нар. 1 ліпеня 1954 году) — іракскі палітык, займаў пасаду міністра сувязі ва ўрадзе Ірака, а таксама быў міністрам сувязі ва ўрадзе Аль-Малікі з мая 2006 года па жнівень 2007 года і з 2010 па 2012 год. Абодва разы ён сыходзіў са сваёй пасады ў знак пратэсту супраць сектанцкага парадку дня аль-Малікі і палітычнага ўмяшання. Быў прызначаны на пасаду прэм’ер-міністра Ірака ў лютым 2020 года, але зняў сваю кандыдатуру пасля няўдалай спробы заваяваць вотум даверу ў парламенце[1][2].
Вывучаў архітэктурнае праектаванне ў Багдадскім універсітэце і пайшоў з сваёй навучальнай установы, як таго патрабавала ўрад Садама Хусейна. Аляўі адправіўся ў выгнанне і пераехаў у Ліван у 1977 годзе, дзе завяршыў адукацыю і атрымаў ступень па архітэктуры ў Амерыканскім універсітэце Бейрута ў 1980 годзе[3]. Затым пераехаў у Злучанае Каралеўства, дзе атрымаў грамадзянства.
Падчас навучання Аляўі заснаваў Tawfiq Allawi Cable & Electric Wire Factory, які вырабляў розную сыравіну, уключаючы мармур, бетон і ПВХ. Яго фабрыкі былі канфіскаваныя урадам Ірака ў 1997 годзе[4].
Аляўі далучыўся да Interfaith International, швейцарскай няўрадавай арганізацыі, якая падтрымлівала правы прадстаўнікоў мусульманскіх меншасцяў падчас югаслаўскіх войнаў[4].
Аляўі ўдзельнічаў у канферэнцыі апазіцыйных партый у 1992 годзе і Лонданскай канферэнцыі ў 2002 годзе. Ён быў абраны ў Савет прадстаўнікоў Ірака на парламенцкіх выбарах у студзені 2005 года[4]. Яго стрыечны брат Аяд Аляўі заснаваў апазіцыйную партыю Нацыянальная згода Ірака і быў часовым прэм’ер-міністрам з 2004 па 2005 год.
У маі 2006 года Аляўі быў прызначаны міністрам сувязі ва ўрадзе Аль-Малікі. Праз пятнаццаць месяцаў ён выйшаў з урада, спаслаўшыся на практыку прэм’ер-міністра рабіць прызначэння па рэлігійных перавагам[5]. Ён вярнуўся ў парламент і заставаўся ў апазіцыі да канца тэрміну паўнамоцтваў урада[4]. Потым вярнуўся ў якасці міністра сувязі ў ізноў сфармаваным урадзе ў 2010 годзе, але таксама падаў у адстаўку пасля таго, як спаслаўся на ўмяшанне прэм’ер-міністра Нуры аль-Малікі ў яго працу.
З тых часоў ён заставаўся публічным каментатарам па іракскім палітычных пытаннях, апублікаваўшы серыю артыкулаў у іракскіх СМІ і ў сваім блогу[6].
Аляўі быў двойчы міністрам сувязі, з мая 2006 года па жнівень 2007 года і з 2010 па 2012 год. Абодва разы ён сыходзіў са сваёй пасады ў знак пратэсту супраць сектанцкай парадку дня аль-Малікі і палітычнага ўмяшання.
Адной з асноў яго палітыкі было выкараненне карупцыі. Будучы міністрам сувязі, ён праводзіў палітыку, якая накладвала жорсткія ўмовы супраць хабарніцтва на кожную кампанію, заключаецца кантракт з міністэрствам. Гэтыя ўмовы мелі на ўвазе, што калі было выяўлена, што кампанія заплаціла хабар каму-небудзь у міністэрстве, на кампанію-падрадчыка накладваўся штраф у памеры 30% ад сумы кантракта, і кампанія уносілася ў чорны спіс (што перашкаджала зняволення далейшых кантрактаў з любым дзяржаўным органам на тры гады)[7].
Аляўі быў прызначаны прэм’ер-міністрам Ірака 1 лютага 2020 года кантэксце іракскіх пратэстаў 2019—2020 гадоў. Ён змяніў Адзіля Абдул-Махдзі, які заставаўся выконваючым абавязкі прэм’ер-міністра на працягу двух месяцаў пасля адстаўкі ў адказ на пратэсты[1].
Прызначэнне адбылося ў выніку амаль 4-х месяцаў пратэстаў у Іраку, якія былі азмрочаныя больш чым 600 смяротнымі выпадкамі сярод бяззбройных мірных пратэстуючых[8][9]. Яго прызначэнне выклікала бурную рэакцыю сярод іракскіх дэманстрантаў за яго меркаваную прыналежнасць да тых жа карэнным прычынах, якія выклікалі іракскія пратэсты ў кастрычніку 2019 года [10], выкліканым няўмелым кіраўніцтвам палітычнай эліты краіны эканомікай Ірака і шматлікімі катастрафічнымі бедствамі ў плане бяспекі за 16-гадовы прамежак[11], уключаючы рост Ісламскага Дзяржавы, і шырока распаўсюджаную карупцыю, якая прывяла да таго, што Ірак стаў адным з самых карумпаваных правоў тва ў свеце на працягу амаль 16 гадоў запар.
1 сакавіка 2020 года ён зняў сваю кандыдатуру пасля таго, як парламент другі раз за тыдзень не змог зацвердзіць кабінет міністраў[12]. 17 сакавіка яго пасаду прызначаны Аднан аль-Зурфі.