Жыхары Буркіна-Фасо кажуць на 68 мовах. На мове мосi кажуць каля 50%, у асноўным у цэнтральным рэгіёне вакол сталіцы Уагадугу, нароўні з іншымі, цесна звязана з мовамі гурноў. На захадзе шырока распаўсюджана мова манда. Мова фула шырока распаўсюджана на поўначы. Аднак афіцыйнай мовай з’яўляецца французская, уведзеная яшчэ ў каланіяльным перыядзе.
Французская мова была уведзена ў 1919 годзе. Яна з’яўляецца асноўнай мовай адміністрацыйных, палітычных і судовых інстытутаў, дзяржаўных службаў, а таксама прэсы. Гэта адзіная мова законаў, адміністрацыі i судоў. Французская мова з’яўляецца мовай навучання ў школах краіны[1]. На ёй размаўляе 15% насельніцтва.[2]
Мосi — найбольш распаўсюджаная мова. На мосi размаўляе 48% насельніцтва[3]. Яна ўключае пяць дыялектаў: сарамдэ, яадрэ, уагадугу, яандэ, яна. Адыгрывае значную ролю ў Буркіна-Фасо як другая мова.
Мосi блізкароднасны з дагбанi, які распаўсюджаны на поўначы Ганы. З’яўляецца тонавай мовай.
Сенары распаўсюджаны на паўднёвым захадзе Буркіна-Фасо. На гэтай мове размаўляе больш за 50 000 чалавек.
Карабора распаўсюджаны на паўднёвым захадзе Буркіна-Фасо (вобласць Каскада). Колькасць носьбітаў у краіне складае больш за 60 000 чалавек[4]
Мова фула ў Буркіна-Фасо прадстаўлены вальтыйскiмi дыялектамі[5]. У апошні час на Фула узмацніўся ўплыў еўрапейскіх моў, у першую чаргу французскага.
На гэтай мове кажа народ лобi (каля 400 000 чалавек) на паўднёва-заходняй частцы мяжы правінцыі Поні ў Буркіна-Фасо, а таксама на паўночным невялікім участку рэгіёну Занзан у Кот-д’Івуары. Ёсць дыялект гонгон-лобi[6].