Мезатро́фы (ад стар.-грэч.: μέσος — «сярэдні, прамежкавы» і τροφή — «ежа, жыўленне») — расліны, сярэдне патрабавальныя да наяўнасці ў глебе элементаў мінеральнага жыўлення. Займаюць прамежкавае становішча паміж алігатрофамі і эўтрофамі. Да мезатрофаў адносяць зялёныя імхі, некаторыя драўняныя пароды (напрыклад, елка), з кусцікаў — чарніцы, брусніцы, а таксама нешматлікія травяністыя расліны, што растуць пад полагам цёмнахвойнага лесу (напрыклад, кісліца, майнік і інш.).