wd wp Пошук: ⬜

Максіміліян Аляксандравіч Валошын

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Валошын. Максіміліян Аляксандравіч Валошын (прозвішча пры нараджэнні — Кірыенка-Валошын; 16 [28] мая 1877, Кіеў, Расійская імперыя — 11 жніўня 1932, Кактэбель, Крымская АССР, РСФСР, СССР) — рускі паэт , перакладчык, мастак-пейзажыст, мастацкі і літаратурны літаратурны крытык.

Біяграфія

Максіміліян Кірыенка-Валошын (нарадзіўся 16 (28) мая 1877 года ў Кіеве, у сям’і юрыста, калежскага саветніка).

Неўзабаве пасля нараджэння сына ў бацькоў Валошына адбыўся разрыў адносін, Максіміліян застаўся з маці, Аленай Отабальдаўнай (у дзявоцтве Глазер, 1850—1923), роднасныя і творчыя адносіны з ёй паэт падтрымліваў да канца яе жыцця. Бацька Максіміліяна памёр у 1881 годзе.

Ранняе дзяцінства прайшло ў Таганрозе і Севастопалі.

Сваю сярэднюю адукацыю Валошын пачаў у 1-й Маскоўскай гімназіі.

Калі яны з маці пераехалі ў Кактэбель (1893), Максіміліян пайшоў у феадасійскую гімназію (будынак захаваўся, цяпер у ім Феадасійскі Дзяржаўны Фінансава-эканамічны інстытут (ФДФЭІ)).

З 1897 па 1899 Максіміліян вучыўся ў Маскоўскім універсітэце, быў адлічаны «за ўдзел у беспарадках» з правам аднаўлення, працягваць навучанне не стаў, заняўся самаадукацыяй. У 1900-х шмат падарожнічаў, займаўся ў бібліятэках Еўропы, слухаў лекцыі ў Сарбоне. У Парыжы ён таксама браў урокі малявання і гравюры у мастачкі Е. С. Круглікава.

Вярнуўшыся ў пачатку 1903 года ў Маскву, збліжаецца з рускімі сімвалістамі; пачынае актыўна публікавацца. З гэтага часу, жывучы напераменку то на радзіме, то ў Парыжы, шмат робіць для збліжэння рускага і французскага мастацтва; з 1904 гады з Парыжа рэгулярна пасылае карэспандэнцыі для газеты «Русь» і часопіса «Шалі», піша пра Расію для французскай прэсы.

Пасля рэвалюцыі Максіміліян Валошын жыў у Кактэбелі, у доме, пабудаваным у 1903—1913 гадах яго маці. Тут ён стварыў мноства акварэляў, якія склалі яго «Кактэбельскую сюіту».

У гады Грамадзянскай вайны паэт спрабаваў зменшыць варожасць, ратуючы ў сваім доме спачатку чырвоных ад белых, затым, пасля перамены ўлады, — белых ад чырвоных. Ліст, накіраваны М. Валошыным ў абарону арыштаванага белымі В. Э. Мандэльштама, вельмі верагодна, выратаваў таго ад расстрэлу.

У 1924 годзе з адабрэння Наркамасветы Валошын ператварае свой дом у Кактэбелі у бясплатны дом творчасці (пасля — Дом творчасці Літфонду СССР).

9 сакавіка 1927 г. зарэгістраваны шлюб Максіміліяна Валошына з Марыяй Сцяпанаўнай Забалоцкй (1887—1976), якая стаўшы жонкай паэта, падзяліла з ім цяжкія гады (1922—1932) і была яго апорай. Пасля смерці паэта яна здолела захаваць яго творчую спадчыну і сам «Дом паэта».

Валошын сканаў пасля другога інсульту 11 жніўня 1932 года ў Кактэбелі і быў пахаваны на гары Кучук-Янышар паблізу Кактэбеля. Свой дом Валошын завяшчаў Саюзу пісьменнікаў.

Зноскі

1 2 3 4 5 Краткая литературная энциклопедия — М.: Советская энциклопедия, 1962. — Т. 1.
↑ Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых дадзеных — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.

Спасылкі

На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Максіміліян Аляксандравіч Валошын