Люсьен Леві-Бруль (фр.: Lucien Lévy-Bruhl; 10 красавіка 1857 — 13 сакавіка 1939) — французскі этнолаг, антраполаг.
Вучыўся ў Парыжскім універсітэце. Прафесар філасофіі Сарбоны (1899—1927). Займаўся гісторыяй французскай і нямецкай філасофіі XIX ст., потым вывучаў мысленчыя працэсы першабытных народаў.
Лічыў, што розным сацыяльным тыпам адпавядаюць розныя формы мыслення. Стварыў тэорыю далагічнай (пралагічнай) ментальнасці, у адпаведнасці з якой спосаб мыслення чалавека ў «прымітыўным» грамадстве адрозніваецца ад спосабу мыслення заходняга чалавека «цывілізаванага» грамадства. У далагічным мысленні яшчэ не дзейнічаюць законы фармальнай логікі; яно падначальваецца не закону супярэчнасці (як сучаснае мысленне), а закону партыцыпацыі (містычнай датычнасці), калі канкрэтная рэч успрымаецца адначасова як такая і як нешта іншае. Узнікненне лагічнага мыслення Л. Леві-Бруль звязваў (у адрозненне ад К. Леві-Строса) толькі з высокаразвітым, цывілізаваным грамадствам. Сярод яго найбольш важных работ — «Філасофія Агюста Конта» (1900), «Функцыі мыслення ў першабытных грамадствах» (1910), «Першабытнае мысленне» (1922), «Першабытная душа» (1927) і інш.