Луі Аляксандр Берцье (фр.: Louis Alexandre Berthier, 20 лістапада 1753, Версаль — 1 чэрвеня 1815, Бамберг) — маршал (1804) і віцэ-конетабль (1807) напалеонаўскай Францыі, багаты князь Нёўшатэльскі, герцаг Валанжэнскі (1805), князь Ваграмскі (1809). У 1799—1807 гадах — ваенны міністр і адначасова ў 1799—1814 гадах — начальнік штаба Напалеона I. Распрацаваў асновы штабной службы, выкарыстаныя ў многіх еўрапейскіх войсках. Пасля адрачэння Напалеона ў 1814 годзе перайшоў на службу да Людовіка XVIII. Загінуў пры нявысветленых абставінах у Бамбергу падчас Ста дзён.