Леон Макс Ледэрман (англ.: Leon Max Lederman; нар. 15 ліпеня 1922, Нью-Ёрк, ЗША — 3 кастрычніка 2018, Рэксберг, Айдаха, ЗША) — амерыканскі фізік, прафесар, лаўрэат прэміі Вольфа па фізіцы (1982), лаўрэат Нобелеўскай прэміі па фізіцы (1988) за адкрыццё мюоннага нейтрына («for the neutrino beam method and the demonstration of the doublet structure of the leptons through the discovery of the muon neutrino»).
Нарадзіўся ў сям’і яўрэйскіх імігрантаў з Украіны Морыса Ледэрмана (з Кіева) і Міны Розэнберг (з Адэсы) у Нью-Ёрку. Скончыў Сіці-каледж Нью-Ёрка. У 1943 атрымаў ступень бакалаўра і адправіўся на франты Другой сусветнай вайны. Пасля вайны, у 1946 годзе, паступае вучыцца на фізічны факультэт Калумбійскага ўніверсітэта, які ўзначальвае ў той час Ісідарам Рабі, будучы лаўрэат Нобелеўскай прэміі. Там Леон Макс Ледэрман абараняе дысертацыю па фізіцы (1951). З 1958 — прафесар. У складзе лабараторыі Nevis ўдзельнічае ў праектаванні магутнага ў свеце сінхрацыклатрона. У 1961—1978 гадах узначальвае лабараторыю. Ледэрман адкрыў нейтральны каон, антыдэйтрон, іпсілон-мезоннага, мюоній, даследаваў нараджэнне лептонных пар у адронных сутыкненнях. Адкрыў другі тып нейтрына — мюонны нейтрына. У 1977 знайшоў пацверджанне існавання b-кварка. У 1979—1989 Ледэрман — дырэктар нацыянальнай лабараторыі імя Фермі ў Батавіі (Ілінойс, ЗША). Узначальваў будаўніцтва і выкарыстанне першага і самага магутнага ў свеце звышправоднага паскаральніка. У 1989 пераходзіць працаваць у Чыкагскі ўніверсітэт, на прафесарскую пасаду. З 1991 — прэзідэнт Амерыканскай асацыяцыі садзейнічання навуковаму прагрэсу. На працягу акадэмічнай кар’еры Леон Макс Ледэрман падрыхтаваў да абароны доктарскай дысертацыі 50 суіскальнікаў, якія ў далейшым сталі прафесарамі і кіраўнікамі універсітэтаў.