У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Побаль. Леанід Давыдавіч Побаль (28 мая 1924, в. Мікалаева, цяпер Іўеўскі раён — 27 студзеня 2004[1], Мінск) — беларускі археолаг. Доктар гістарычных навук (1978), прафесар (1990).
У час 2-й сусветнай вайны сувязны і баец партызанскага атрада. Скончыў Інстытут фізкультуры (1950), БДУ (1951). Працаваў ва ўстановах народнай асветы (1950—1955). З 1958 супрацоўнік Інстытута гісторыі АН БССР: загадчык сектара (1970); загадчык аддзела археалогіі (1980), археалогіі першабытнага грамадства (1986); вядучы навуковы супрацоўнік (1991). Галоўны хавальнік фондаў Музея гісторыі НАН РБ (з 1997). На адпачынку з 2002.
Асноўны кірунак навуковай дзейнасці — вывучэнне старажытнай гісторыі славян на тэрыторыі Беларусі ў агульным кантэксце гісторыі славян Усходняй Еўропы.
Член-карэспандэнт і акадэмік (з 1999) Міжнароднай Славянскай акадэміі, член Польскага археалагічнага таварыства і Беларускага таварыства аховы помнікаў. Прадстаўнік ад Беларусі ў Міжнароднай уніі славянскай археалогіі (да 1996).
Аўтар 6 манаграфій, больш за 200 навуковых публікацый[2].