.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst a,.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst span.iw{display:inline-block}.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst a::first-letter,.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst span.iw::first-letter{text-transform:capitalize}
Курт Алоіс Ёзэф Ёган Адлер фон Шушніг (ням.: Kurt Alois Josef Johann Edler von Schuschnigg; 14 снежня 1897, Рыва-дэль-Гарда, Паўднёвы Ціроль, Аўстра-Венгрыя — 18 лістапада 1977, Інсбрук, Аўстрыя, з 1919 — Шушніг) — аўстрыйскі дзяржаўны і палітычны дзеяч. Федэральны канцлер Аўстрыі (1934—1938).
Атрымаў юрыдычную адукацыю ва ўніверсітэтах Фрайбурга і Інсбрука. Падчас Першай сусветнай вайны ваяваў у шэрагах аўстра-венгерскай арміі. Пасля вайны стаў адвакатам у Інсбруку, уступіў у Хрысціянскай сацыялістычнай партыі, і ў 1927 годзе быў абраны ў ніжнюю палату парламента (Национальрат).
У 1932 годзе канцлер Дольфус прызначыў Шушніга міністрам юстыцыі, у 1933 ён становіцца міністрам адукацыі. У 1934 годзе пасля забойства Дольфуса Шушніг замяніў яго на пасадзе аўстрыйскага федэральнага канцлера.
У лютым 1938 года з-за пагрозы ваеннага нападу нацысцкай Германіі на Аўстрыю Шушніг прыбыў у Берхтэсгадэн, дзе пад ціскам з боку Адольфа Гітлера падпісаў ультыматум, паводле якога ўлада ў Аўстрыі павінна была перададзена нацыстам, а член нацысцкай партыі венскі адвакат Зейс-Інкварт прызначаны міністрам унутраных спраў.
Шушніг паспрабаваў аднавіць кантроль над сітуацыяй і абвясціў плебісцыт аб захаванні Аўстрыяй незалежнасці на 13 сакавіка. Гітлер забагав адмены плебісцыту, ад Шушніга — падаць у адстаўку, а на месца канцлера прызначыць Зейс-Інкварта. Прэзідэнт Аўстрыі Вільгельм Міклас прыняў умовы Гітлера, і на наступны дзень пасля прызначэння Зейс-Інкварта канцлерам нямецкія войскі перасеклі мяжу Аўстрыі, каб уключыць яе ў склад Трэцяга рэйха (гл. Аншлюс).
Пасля аншлюсу Шушніг быў арыштаваны, з 12 сакавіка па 28 траўня 1938 года ён знаходзіўся пад хатнім арыштам, затым яго перавялі ў штаб-кватэру гестапа на Морцынплац, дзе ён правёў наступныя 17 месяцаў. З 1941 года да мая 1945 года Шушніг знаходзіўся ў канцэнтрацыйных лагерах Дахаў і Заксенгаўзен.
Неўзабаве пасля арышту яму дазволілі заключыць шлюб з былой графіняй Верай Чэрнін. У апошні год вайны яна жыла ў канцлагеры разам з Шушнігам і іх сынам, які нарадзіўся ў 1941 годзе.
Пасля Другой сусветнай вайны Шушніг эміграваў у ЗША, дзе выкладаў паліталогію ва Універсітэце Сент-Луіса (Місуры) з 1948 па 1967 год. У 1956 г. атрымаў амерыканскае грамадзянства. У 1967 годзе вярнуўся ў Аўстрыю. Памёр у Інсбруку 1977 года.