Клі́шава[2] (трансліт.: Klišava, руск.: Клишево) — вёска ў Віцебскім раёне Віцебскай вобласці, на аўтамабільнай дарозе Н2353 (Палудзеткі — Клішава). Уваходзіць у склад Бабініцкага сельсавета. Плошча 9,4471 га[1].
Пасля першага падзелу Рэчы Паспалітай 1772 года вёска ў складзе Расійскай імперыі. У 1834 годзе цэнтр маёнтка Клішава, у якім было 26 рэвізскіх сялянскіх душ. У 1846 годзе маёнтак належаў калежскаму асэсару памешчыку А. М. Паплаўскаму. У 1847 годзе тут 3 двары. У 1878 годзе прыватная ўласнасць памешчыцы Сямашка, якой належала 124 дзесяцін зямлі.
У 1905 годзе вёска (2 двары) у складзе Бабініцкай воласці Віцебскага павета Віцебскай губерні; належала сельскагаспадарчаму таварыству.
25 сакавіка 1918 года згодна з Трэцяй Устаўной граматай вёска абвешчана часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. З 1 студзеня 1919 года ў адпаведнасці з пастановай І з’езда КП(б) Беларусі вёска ўвайшла ў склад БССР.
Па рашэнні VI (надзвычайнага) з’езда Саветаў (надзвычайны) рабочых, сялянскіх і чырвонаармейскіх дэпутатаў (13 — 16 сакавіка 1924 г., Мінск) вёска перайшла ў склад Беларускай ССР. З 20 жніўня 1924 года вёска ў складзе Бабініцкага сельсавета Віцебскай акругі, з 20 лютага 1938 года — Віцебскага раёна Віцебскай вобласці. У 1926 годзе — 4 двары. У 1939 годзе ў Клішава пераселены жыхары вёскі Кротава, а ў 1940 годзе — вёскі Станоўшчына.
З ліпеня 1941 па чэрвень 1944 гадоў вёска акупіравана нямецкімі войскамі. Дзякуючы праверкам шматлікіх матэрыялаў, якія паступілі ў Віцебскі падпольны абкам КП(б)Б, высветлена, што «5 байцоў партызанскай брыгады «Аляксей» зайшлі ў хату да жонкі інструктара Гарадоцкага РК КП(б)Б Шыфалінай, пад страхам зброі прымусілі яе маўчаць і не выходзіць з хаты, а самі ў гэты час з сараю забралі 6 шт. курэй і 4 — у суседа, зарэзалі іх і сышлі»[3].
Да 22 снежня 1960 года вёска ўваходзіла ў склад Ботаніцкага сельсавета[4].
1 студзеня 2003 года ў вёсцы 3 двары; уваходзіла ў склад сельскагаспадарчага вытворчага кааператыва «Палудзеткі».